Hábitat

Tratando De Respirar En La Furia

Info
Uitgekomen in: 2010
Land van herkomst: Argentinië
Label: Lizard
Website: www.habitatmusic.com.ar
MySpace: www.myspace.com/habitatargentina
Tracklist
Red Moon And Black Mountain (6:52)
The Denouncer Smoke (4:43)
Periplus (3:27)
Language And Amber (3:50)
Towers (6:27)
Held By The Wind (5:42)
The Mossy Rocks Of The Pier (3:50)
Out Looking From A Castle's Window (3:10)
Reindeer's Shepherds (9:12)
Gioco Di Bimba (5:12)
Aldo Pinelli: zang, gitaar, basgitaar, toetsen
Roberto Sambrizzi: slagwerk

Met medewerking van:
Paula Dolcera: dwarsfluit
Tratando De Respirar En La Furia (2010)
Puente (2006)
Baal Repleto De Sugerenclas (2001)
Historias Olvidadas (1997)

Voor wie net als ik de prachtige Spaanse taal alleen machtig is op het niveau ‘olé paella’ is het beluisteren van Spaanstalige muziek niet altijd een pretje. Ik heb echt geen idee waar het over gaat, negen van de tien keer. Gelukkig heeft de Argentijnse band Hábitat de moeite genomen de liedtitels in het Engels te vertalen, anders was het een lastige exercitie geworden. “Tratando De Respirar En La Furia” blijkt dus ‘proberen te ademen te midden van furie’ te betekenen en niet ’trakteren op vertraging en vuur’, wat me eerlijk gezegd al onwaarschijnlijk leek.

Nou ja, genoeg gedold, muziek! Hábitat bestaat uit twee heren, drummer Sambrizzi en verder-alles-kunner Pinelli, die natuurlijk het grootste stempel op deze muziek drukt. De mannen maken ouderwetse symfo die ook deels ouderwets klinkt: orgels, dwarsfluiten, knappe maatsoorten, door elkaar heen geweven melodieën a la Gentle Giant, tegendraadse zang- en sololijnen van het type King Crimson,van die gitaarlijnen die Steve Hackett in Genesis gebruikte en meer van die kenmerken. (De band covert niet voor niets een stuk van Le Orme.) Er zijn ook moderne invloeden merkbaar in het gebruik van sampletjes en verder hoor ik af en toe geluiden waarvan in vermoed dat ze tot de Argentijnse folklore behoren, maar ik heb geen manier om dat te verifiëren.

Een lekker potje prog dus, dat nog beter had kunnen zijn als een paar zaken anders geweest waren. Zo is de zang van Pinella wat nadrukkelijk getimed, alsof hij voor Sesamo (Zoals Sesamstraat in het Spaans schijnt te heten) opneemt. Een beetje kinderachtig dus, wat nog verergerd wordt door het gebruik van best veel woorden in één zin. Het metrum loopt een beetje over, zogezegd. Verder is niet alles even strak, zuiver of vloeiend gespeeld. Het lijkt erop dat vooral Pinella op de toppen van zijn kunnen functioneert. Dat wreekt zich een beetje in de gitaarsolo’s die wat schokkerig verlopen. Tot slot hebben de composities hier en daar wat gebrek aan compositie. Het begint vaak veelbelovend, verandert en verzandt dan in iets vaags, waarna het afgelopen is. Dat heeft als voordeel dat je blijft opletten wat er in hemelsnaam gebeurt, maar lekker muziek luisteren is anders. Daarbij helpt de mix niet echt mee: de drums staan knetterhard in de mix, alle andere instrumenten vormen nogal een brei.

Dat is jammer, want Hábitat heeft wel degelijk veel te bieden. Sommige stukken zijn erg aardig, zoals de instrumentale openingstrack La Luna Roja Y La Montana Negra (die had ik zelf ook al geraden!) en Torres, wat helemaal niet ‘stieren’ blijkt te betekenen, maar ’torens’. Bijzonder aardig vind ik het gebruik van etnische invloeden, zoals een onverwacht stukje reggae, knap geïntegreerd in een toch al ingewikkeld stukje prog, of een oosters lijntje. Heel subtiel aangestipt en daarna weer snel vergeten. Leuk gedaan. En al zijn sommige stukken wat raar van opbouw, echt beroerde liedjes zitten er niet tussen. Als ik nou maar eens wist waar ze over gaan.

Erik Groeneweg

Send this to a friend