HällasAlbum

“Excerpts From A Future Past” is het eerste album van de Zweedse band Hällas. In 2013 en 2014 bracht dit gezelschap twee tracks uit als een digitale download die nog steeds op hun bandcamp-pagina te vinden zijn. Op deze opnamen hoor je een enigszins één-dimensionale hard-rock band met een vintage geluid.

Sinds die tijd heeft er een behoorlijke ontwikkeling plaatsgevonden: het één-dimensionale in de sound van deze band heeft plaatsgemaakt voor een uiterst melodische benadering in zowel gitaren als zang. Verder zijn er vleugjes folk en prog toegevoegd en is de bezetting uitgebreid met producer van het album en toetsenist Nicklas Malmqvist. Het vintage geluid is sterk overeind gebleven waarbij de distortion gitaren erg lang in de koffers worden gelaten.
Zanger en bassist Tommy Alexandersson heeft bepaald geen dijk van een stem. Door zijn kelige klank en ietwat lijzige uitspraak is hij ook slecht te verstaan. Als je als band pretendeert een album met verhalen uit lang vervlogen tijden te hebben gemaakt, heb je dan wel een probleem. Ondanks dat euvel past zijn stem prima in het sterk organische en prettige totaalgeluid van dit album.

In de openingstrack herkennen we al snel flarden Uriah Heep, Black Sabbath en Deep Purple. De orgelsolo in het midden hinkt voortdurend op twee gedachten. Hebben we nu met Ken Lord of met Jon Hensley te maken?
In het tweede nummer, Repentance, hetzelfde gejaagde tempo en de ‘Bonanza’-achtige tweestemmige gitaarpartijen die in hun eenvoud soms aan Hank Marvin van The Shadows doen denken. Door hun heerlijke melodietjes geven ze tevens een heel hoog ‘feel good’ gehalte aan het album waar je blij van wordt. De Mellotron-koortjes doen zelfs aan Rick Wakeman denken.
Het slepende The Golden City Of Semyra is de track met de meeste prog-invloeden in de vorm van tempo- en sfeerwisselingen. Ook hier weer heel veel tweestemmige gitaarlijntjes.
In Star Rider opent het kerkorgel wederom op zijn Wakeman’s het bal, waarna zich een folky tune ontpopt waarbij voor de eerste keer op het album de distorted gitaar van stal wordt gehaald.
De laatste twee tracks staan bol van tempowisselingen en laten daardoor een fragmentarische indruk achter. Met grote regelmaat worden we getrakteerd op die fraaie, typische, vaak tweestemmige gitaarlijntjes soms afgewisseld met een ware synthesizersolo.

De zoektocht naar het ware retro-rock geluid lijkt soms wel een quest voor veel Scandinavische bands. Dit Zweedse Hällas is daar mijns inziens volledig in geslaagd en tovert daarbij met regelmaat een brede glimlach op mijn gezicht.

Math Lemmen

CD:

LP: