Harvest

Chasing Time

Info
Uitgekomen in: 2012
Land van herkomst: Catalonië
Label: Eigen beheer
Website: http://www.harvestband.com
Luistermogelijkheid: http://www.myspace.com/harvestmusic
Tracklist
Roundabout (5:21)
Intuition (4:33)
The Spell (3:29)
The Machine (5:25)
Timelapse (5:21)
In Debris (4:32)
Yesteryear (3:14)
Unknown Skylines (5:33)
Silent Run (6:23)
Stars (8:11)
Jordi Amela: toetsen
Monique van der Kolk: zang
Alex Ojea: drums
Jordi Prats: gitaar
Roger Vilageliu: basgitaar
Chasing Time (2012)
Underground Community (2009)

In 2009 was daar opeens het bijzonder prettige debuutalbum “Underground Community” van de Catalaanse band Harvest. Met hun pakkende symfonische pop wisten ze mij, en vele anderen, helemaal in te pakken. Toen wij dat jaar tijdens een vergadering over ons jubileumalbum Prog NL bespraken welke bands we voor dit Nederlandstalige project zouden vragen, kwam al snel de naam van Harvest naar boven. Met zangeres Monique van der Kolk stroomt er immers Nederlands bloed door de band. Harvest wilde direct meedoen en bracht De Stille Zwerver in. Een heerlijk nummer waar de geest van Marillion doorheen waait.

In 2011 stond Harvest op het laatste Progfarm festival. Het leverde heel veel positieve reacties op. En nu is daar het tweede album van deze formatie uit Barcelona. Tweede albums zijn altijd spannend. Hoe heeft de band zich verder ontwikkeld? Krijgen we meer van hetzelfde of heeft de band progressie geboekt? Bij dit album kan ik daar helder over zijn. Het tweede is absoluut van toepassing.

De nieuwe nummers die Harvest op Progfarm speelde gaven al een eerste hint, de muziek is wat steviger en progressiever geworden zonder de popinvloeden te vergeten. De toon wordt met de opener Roundabout meteen gezet. Het is een prima uptempo nummer waarin direct het frisse drumwerk van Alex Ojea opvalt. Hij speelt inventief en heeft er geen problemen mee van de platgetreden paden af te wijken. Ook het gitaarwerk van Jordi Prats is lekker pittig. De stem van Monique van der Kolk blijft een tikje achter in de mix, maar ondanks dat weet ze in het nummer stevig overeind te blijven.

Intuition heeft een sterke intro met akoestische gitaar en ontpopt zich al snel tot een uitstekend uptempo nummer. Typisch zo’n nummer waar de eerder genoemde popinvloeden terug te horen zijn. De gitaarsolo tegen het einde zou zo van Steven Rothery kunnen zijn, maar die horen we later in het nummer In Debris nog terugkomen. The Spell is een mooie ballad met een melodie die zich voor de rest van de dag in je hoofd nestelt. Het is de kracht van Monique van der Kolk dat ze in een nummer als dit ervoor kan zorgen dat je even alles om je heen vergeet. Het stuwende gitaar- en drumspel dat volgt drijft het nummer nog verder op. Jammer dat door de galm in de stem van Monique van der Kolk de teksten niet altijd even goed te verstaan zijn.

Time Machine en Time Lapse zijn wat mij betreft de hoogtepunten van het album. De eerste opent een beetje poppy en heeft een prima melodielijn. Ook het refrein is pakkend. Dat de band mooie refreinen kan produceren hadden ze natuurlijk al eerder bewezen. Onderhuids wordt er een mooie spanning opgebouwd. Dan breekt het nummer verder open en gaat het tempo omhoog. Ook hier zorgen de drums voor iets extra’s. Monique van der Kolk moet hier alles geven, maar daar slaagt ze probleemloos in. Echt een nummer waar je energie van krijgt.

Time Lapse is een schitterend duet met Alan Reed (ex-Pallas, She). De basis is een akoestische gitaar en twee prachtige stemmen. In rustige nummers vind ik de stem van Alan Reed het meest tot zijn recht komen en hier is dat niet anders. Maar het is vooral hun samenzang die verantwoordelijk is voor de kippenvel op mijn rug. Een nummer dat je telkens opnieuw wil horen.

Ook de rest van de nummers zijn goed. In Debris heeft mooi slide gitaarspel van Steven Rothery (Marillion) en het poppy Yesteryear doet soms aan Paatos denken. Het afsluitende Stars werd ook op Progfarm gespeeld. Het heeft een paar mooie tempowisselingen in petto en een paar mooie bombastische stukken. Let vooral ook op het spel van bassist Roger Vilageliu.

Harvest heeft overduidelijk geen last van het ’tweede album syndroom’ en levert met “Chasing Time” een sterk album af dat vele Progwereldlezers zal bevallen. Mijn enige punt van kritiek is dat er op het gebied van de productie nog wel wat winst te behalen valt. Deze is niet overal even consistent. Verder zou ik zeggen: stop de tijd en geniet met volle teugen van dit album.

“Chasing Time” is verkrijgbaar via de website van de band voor een aantrekkelijke prijs, je krijgt dan het album tevens in hoge kwaliteit download.

Maarten Goossensen

Send this to a friend