Op 14 september 2018 bracht Cherry Red Records het 31’ste album, “Road To Utopia”, van de legendarische band Hawkwind uit. Vanaf 1969 houdt Dave Brock de touwtjes goed in handen bij deze van oorsprong ‘Space Rock’ band en zorgt hij al bijna vijftig jaar voor een continue stroom aan muziek. In 2016 en 2017 bracht Hawkwind nog een tweetal albums uit, met nieuwe nummers, rondom het sciencefiction verhaal “The Machine Stops” van E.M. Foster uit 1909. Deze keer zijn het oude klassiekers van de band in een geheel andere setting met orkestrale arrangementen.
Mike Batt is een Britse muzikant, composer en producer die in de beginjaren zeventig vooral bekend werd met de Engelse kinderserie “The Wombles” en in Nederland wellicht bekender als schrijver van het nummer Bright Eyes van Art Garfunkel. Daarnaast heeft hij vele werken uitgevoerd met ’s werelds grootste orkesten, waaronder de London Symphony en Royal Philharmonic. Met name om deze laatste kwaliteiten is hij door Dave Brock gevraagd – tijdens een toevallige ontmoeting op de Amerikaanse ambassade in Londen, waar ze beiden waren om visa aan te vragen – om een aantal oudere Hawkwind nummers te orkestreren. In eerste instantie voor één optreden in het London Palladium, maar dit is ondertussen uitgegroeid tot een volledige najaarstour met orkest door Engeland. En daarnaast is dit de basis geworden voor onderhavig album.
“Road To Utopia” is een nagenoeg akoestisch album, met orkestrale arrangementen van Mike Batt. Op de cover van het album wordt deze samenwerking uitgebeeld in een cricketwedstrijd van de teamleden, met Mike Batt aan het slaghout (bat).
De overbekende nummers van Hawkwind – alle uit hun meest succesvolle beginjaren – zijn volledig herzien, in de basis terug gebracht en opnieuw gearrangeerd. Een nummer als Quark, Strangeness And Charm is bijna onherkenbaar. Mede dankzij Mike Batt’s kopersectie – met name de Latin Horns – heeft de science fiction space-rock plaatsgemaakt voor een latin georiënteerde dance muziek. Op The Watcher horen we als gast Eric Clapton een van zijn befaamde gitaarsolo’s ten gehore brengen. Dit door Lemmy (Ian Kilminster) geschreven nummer krijgt daardoor een bluesy sound. De aanvullende piano – door Mike Batt – lijkt hierbij dan goed te passen. Op We Took The Wrong Step Years Ago laat het volledige orkest dan van zich horen. Aanvullend op de bandleden zorgt Mike Batt voor de inbreng van een strijkkwartet, een sax quintet en een kopersectie.
Het 31ste studioalbum van Hawkind is wellicht een vreemde eend in de bijt. Dave Brock experimenteert hier met een andere sound door gebruik te maken van de orkestrale talenten van Mike Batt. Een samenwerking die verrassend, maar prima uitpakt. Benieuwd hoe dit live uitpakt.
Mario van Os