Head With WingsAlbum

Head With Wings is een Amerikaans gitaartrio met een modern progressief geluid. Naast het componistenduo zanger/gitarist Joshua Corum en gitarist Brandon Cousino bestaat de band verder nog uit bassist Joe Elliott, maar daar is het niet bij gebleven. Voor hun debuutalbum “From Worry To Shame” heeft men namelijk een beroep gedaan op een aantal gastmuzikanten waaronder drummer Andrew Testa en de Earthside-leden Frank Sacramone en Jamie van Dyck die enkele gitaarpartijen aan het album hebben toegevoegd.

“From Worry To Shame” is een bijzonder geheel waar zowel tekst als muziek buitengewoon veel intensiteit uitstralen. Deze komt heerlijk naar voren in het knoppenwerk van een vakkundig team op het gebied van mix, productie en mastering. Wat dat betreft zijn daar eerder genoemde Sacramone en van Dyck maar er zijn ook mensen aanwezig die gewerkt hebben met bands als Katatonia, Opeth en Karnivool. Er is alles aan gedaan om het overkoepelende verhaal van dit album perfect uit de sonische klei te kneden. De emoties gieren dan ook uit je boxen.

Het is niet niks. Het tragische verhaal waar het album op stoelt gaat over een ​​leraar die zijn dochter verliest tijdens een schietpartij op school. Dat incident zet aan tot een onoverwinnelijke periode van verdriet die zijn huwelijk de das om doet en leidt tot de zelfmoord van zijn vrouw. De hoofdrolspeler begint zich terug te trekken uit de samenleving en komt in een lange periode van geïsoleerde depressie terecht. Uiteindelijk hervindt de man zichzelf, klaar om de  herinneringen uit het verleden een plaatsje te geven. Frontman Corum is geïnspireerd door allerlei afschuwelijke zaken uit het dagelijks leven en koppelt die aan het leed omtrent de ontvoering en moord op zijn nicht Meredith Emerson in 2008. Met dit album wil hij het bewustzijn verhogen van het belang om scherp te blijven in het leven. Hoe nobel.

Omdat de teksten een concept hebben zou je denken dat dit bij de muziek ook zo is. Mis, elk van de negen nummers is een op zichzelf staande song en het geheel heeft dus geen terugkerende thema’s en/of harmonieën. Je zou kunnen stellen dat het omgaan met dynamiek de grootst gemene deler is. De muziek schommelt dan ook constant heen en weer tussen subtiel melancholische stukken en heftige bombast waarbij de gelaagde opbouw haast postrockachtig overkomt. Luister even naar het briljante openingsnummer Goodbye Sky en pik dan ondertussen de hoog aangesneden leadzang van Corum mee. Mocht je dan nog niet overtuigd zijn van de band’s klasse dan is daar het The Pineapple Thief-achtige Somewhere Something Gives. Het mooie middenstuk hier is een goed voorbeeld van de toename aan melodieuziteit ten opzichte van hun in 2013 uitgebrachte ep “Living With The Loss”. De band grossiert logischerwijs in pakkende zanglijnen waarbij de refreinen van het hartstochtelijk gebrachte In Memoriam er het meeste uitknallen en dat heeft ook alles te maken met het explosieve karakter van de song. Head With Wings is lekker bezig. Met het kabbelende Misanthropy houdt de band even een pas op de plaats zonder dat je daarbij de focus verliest. Daarna gaat de band onverdroten verder met het produceren van topnummers. Het mooie titelnummer en het energieke In Dark Motel Rooms vallen daarbij het meest op en zo is daar het afsluitende Treading Lightly waar een zeldzaam op het album vindbare gitaarsolo goede sier maakt.

Toch is “From Worry To Shame” een album dat ook enige kritiek verdient. Je kan je namelijk afvragen of het materiaal na herhaaldelijke beluistering nog even fris binnenkomt. Uiteindelijk gaan  de denkbeeldige Hammondorgeltjes toch klinken. Doe dat nou niet. “From Worry To Shame” is een album vol prachtige gitaarrock waar de band zich absoluut niet voor hoeft te schamen. Het is wat het is en dat is goed.

Dick van der Heijde