Findlay, HeatherAlbum

Ik heb tegenwoordig weleens het idee dat iedereen die zelf liedjes schrijft zich singer-songwriter noemt. Misschien ben ik een oude man aan het worden, maar ik heb er wat moeite mee als men de muziek vooral via software maakt en men de teksten voordraagt over een geheel van deuntjes met bliepjes en beats. Ik zie toch altijd nog een man of vrouw voor mij die bij voorkeur met een gitaar zijn of haar hartzeer en levenswijsheden met een schare liefhebbers deelt. Zo iemand is in elk geval Heather Findlay. Met “Wildflower” brengt deze Engelse trobairitz, die bij Progwereld toch geen introductie behoeft, een aantal fraaie en persoonlijke liedjes. In 2022 recenseerde ik het album “Sirens” van Odin Dragonfly, de band van Findlay en Angela Gordon. Dit album stond nog enigszins dichtbij Mostly Autumn. De muziek van Findlay alleen zou ik willen omschrijven als ‘progressieve americana’. Op dit album verzorgt de Engelse alles zelf, met uitzondering van het nummer Still Burning, waarop Troy Donockley zijn opwachting maakt.

Findley trakteert ons met name op luisterliedjes, waarbij ze zichzelf begeleidt op gitaar. Een goed voorbeeld is het mooie You Light The Fire, dat goed als blauwdruk kan dienen voor deze plaat. Ook het titelnummer, Now I See en Pure Love, volgt in dit stramien. Op het melancholieke en folky Ever True zijn ook fluiten te horen. Dat geeft de muziek meer rijkdom. In mijn ogen is dit een van de beste nummers op deze cd. Still Burning, het duet met Donockley, springt in het oog. Maar omdat Donockley eerlijk gezegd niet de meest interessante stem heeft, vind ik deze song wat tegenvallen.

Dan bevalt mij May It Be een stuk beter, Findlay begeleidt zichzelf hierop op piano. Ook in deze song zijn er fluiten te horen. Dat geldt ook voor het nostalgische Arms of Oak. Met het a capella-nummer Love All besluit ze deze plaat en laat ze nog maar even horen dat ze een geweldige zangeres is!

Natuurlijk, met ‘traditionele’ symfo heeft de muziek van Heather Findlay weinig meer te maken. Maar ik denk dat proggers die houden van wat folk en goede singer-songwriter songs op z’n tijd “Wildflower” zeker kunnen waarderen. Ondergetekende in elk geval wel.