Hidria Spacefolk

Live Eleven a.m.

Info
Uitgekomen in: 2005
Land van herkomst: Finland
Label: NEARfest Records
Website: http://www.hidriaspacefolk.st
MySpace: Hidria Spacefolk
Tracklist
Kokkola (7:25)
Pangaia (9:16)
Kaikados (9:54)
Jahwarp (7:53)
Pajas (7:30)
Pako Originaux (8:32)
Tarapita (12:58)
Astroban (8:05)
Kimmo Dammert: basgitaar
Mikko Happo: gitaar
Teemu Kilponen: drums
Janne Lounatvuori: synthesizers, Rhodes-piano
Sami Wirkkala: gitaar, synthesizer
Live Eleven a.m. (2005)
Balansia (2004)
Simbiosis (2002)

Opsporing verzocht.

De muziekpolitie vraagt uw aandacht voor het volgende:

In de ochtend van 11 juli 2004 hebben tussen elf uur en tien over twaalf vijf jonge honden uit Finland luisterend naar de naam Hidria Spacefolk het publiek van het prestigieuze progevenement NEARfest gehypnotiseerd met hun dampende, instrumentale spacerock. Plaats van handelen was het Zoellner Arts Center te Bethlehem aan de Amerikaanse oostkust. De politie is naar dit vijftal op zoek om zodoende een ieder op de hoogte te kunnen stellen van het bestaan van dit illustere gezelschap.

Het onderzoek is enorm geholpen met de uitgave van het gehele optreden op cd door NEARfest Records, dus inclusief de toegift. Deze daad mag opmerkelijk genoemd worden daar dat label tot nog toe alleen maar optredens heeft uitgebracht van gerenommeerde bands binnen het progressieve spectrum als Djam Karet, Glass Hammer en Birdsongs Of The Mesozoïc. In het kristalheldere geluid van deze cd is duidelijk te horen hoe één en ander tot stand is gekomen, de verrichtingen van elke muzikant komen onverbloemd aan het licht. Al snel laat de bekwaamheid op hun instrumenten zich niet onbetuigd hetgeen bij enig eerder onderzoek ook al bleek middels de cd’s “Simbiosis” uit 2002 en “Balansia” uit 2004.

Op “Simbiosis” werkte de band nog met een integratie van akoestische instrumenten zoals didgeridoo en cello. Die inkleuring gaf de muziek een organisch tintje dat paste bij het psychedelische karakter ervan. Op het podium genereren synthesizers deze geluiden en het effect van deze werkwijze is er niet minder om. Vooral die suggestieve didgeridoo-klanken moeten tranceopwekkend geweest zijn. Het signalement tekent zich af. Een belangrijke rol is weggelegd voor toetsenist Janne Lounatvuori die zich zonder zichzelf op de voorgrond te plaatsen, laat gelden met veel van dit soort kolkende klanken, maar ook met verrassende partijtjes Fender Rhodes. Het zijn deze Rhodes-akkoorden en de daarmee gepaard gaande sfeerwisselingen die voor de nodige variatie in de muziek hebben gezorgd.

Hidria Spacefolk weet de juiste balans te vinden tussen zinderende herhaling en welkome afwisseling. De band heeft met bassist Kimmo Dammert en drummer Teemu Kilponen een goede ritmesectie die soepel door de muziek heen banjert. Tevens reppen de rapporten over twee veelzijdige gitaristen met Gilmour-trekjes: Sami Wirkkala en Mikko Happo. Alhoewel beiden hun best hebben gedaan om ‘spacerocker van het jaar’ te worden, klinkt de muziek beslist niet gitaargericht en is het materiaal zelfs behoorlijk te verhapstukken. Toegankelijk is een groot woord, maar de muziek klinkt absoluut niet zwaar, weerbarstig of druk.

De muziekpolitie laat dan ook weten dat Hidria Spacefolk met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid middels deze cd internationaal door zal gaan breken. Liefhebbers van Hawkwind en Ozric Tentacles dienen dan ook massaal deze band met onmiddellijke ingang te leren kennen. Voor verdere tips kunt u zich wenden tot de muziekpolitie van uw regio die u zal belonen met een vette 71 minuten spaceplezier.

De muziekpolitie dankt u voor uw aandacht.

Dick van der Heijde (woordvoerder district zuidwest Nederland)

Send this to a friend