Himmellegeme

Variola Vera

Info
Uitgekomen in: 2021
Land van herkomst: Noorwegen
Label: Karisma
Website: https://himmellegeme.bandcamp.com/album/variola-vera
Tracklist
Shaping Mirrors Like Smoke (5:47)
Heart Listening (5:21)
Blowing Raspberries (3:43)
Brother (5:02)
Let The Mother Burn (4:56)
Caligula (4:17)
Agafia (5:55)
Variola Vera (3:54)
Erik Alfredsen: basgitaar
Lauritz Isaksen: toetsen
Thord Nordli: drums
Hein Alexander Olson: gitaar
Aleksander Vormestrand: zang, gitaar
Variola Vera (2021)
Myth of Earth (2017)

Het blijft mij verbazen hoeveel ongelofelijk goede muziek er de laatste jaren uit Noorwegen komt. Ik weet niet wat ze daar in het water stoppen, maar het is echt opvallend. Met name rond de regio Bergen zitten heel veel goede symfo acts. Ook de tweede langspeler van het uit Bergen afkomstige Himmellegeme is een puik album.

Het is geen conceptalbum, maar het overkoepelende thema is hoe wij met z’n allen de planeet omzeep helpen. Heel goed dat we hier vanuit alle hoeken op gewezen worden. Het klimaat is al lang geen ver-van-ons- bed-show meer. Laat ik me inhouden en mij op de muziek richten.

“Variola Vera” bevat acht nummers die samen 38 minuten klokken. Dat is wellicht niet heel lang, maar je kunt beter naar meer verlangen dan helemaal overvoerd worden. En dit vijftal maakt dat de tijd voorbij vliegt. Dat komt vooral door de hoge mate van afwisseling die ons voorgeschoteld wordt. Opener Shaping Mirrors Like Smoke is meteen een overdonderende ervaring waarin je zowel Pure Reason Revolution als Airbag terughoort. Het eerste door de enorme drive, directheid en de afwisseling van ingetogen en bombastisch. Airbag door het lyrische gitaarwerk.




Heart Listening roept herinneringen op aan North Atlantic Oscillation (NAO). Dat komt deels doordat zanger Aleksander Vormestrand lijkt op NAO zanger Sam Healy, maar ook door de moderne touch. Brother is een prachtig ingetogen nummer waarin het gitaarwerk bijzonder sfeervol is. Caligula is op het eerste gehoor een recht-toe-recht-aan rocksong, maar blijkt toch meer gelaagd te zijn dan je in eerste instantie zou denken. In het afsluitende instrumentale titelnummer zit wederom heel veel sfeer.

Zo vliegen de 38 minuten voorbij. Technisch gezien is dit een sterk album, tegelijk merk ik dat de muziek mij nergens echt raakt. Ik hoor dat het goed is, maar tegelijkertijd doet het mij weinig. Maar hej, dat is persoonlijk. Laat je door mij niet weerhouden dit album eens aandachtig te beluisteren.

Send this to a friend