IcycoreAlbum

De stroom Italiaanse bands die hun muziek op cd uitbrengt, gaat anno 2004 nog steeds onverminderd voort. Slechts een enkeling valt uit die overvloed echt op en verdient dus de nodige aandacht van de muziekliefhebber. Het debuut (de iets meer dan een half uur durende demo “Altered Feelings” niet meegerekend) van Icycore genaamd “Wetwired” is een album dat ik bij de aanhangers van progmetal onder de aandacht mag brengen.

De cd opent met het titelnummer van de cd, Wetwired. Een nummer dat bol staat van de Dream Theater-invloeden. Lekker fel gitaarwerk en de altijd aanwezige toetsen van Andrea Baroni maken dit een afwisselend nummer. Zanger Valerio Voliani laat horen dat hij niet zanger nummer zoveel is die alleen in de hoge regionen uit de voeten kan. Slechts sporadisch kan ik hem betrappen op de ‘gillerige’ zang die veel van zijn Italiaanse kameraden kenmerkt. Het instrumentale Upload loopt over in mooi in The Net. Een uiterst vlot nummer met een enkel rustpuntje. En hiermee stip ik gelijk een zwak punt aan. De opbouw van de nummers is wat voorspelbaar. Lekker vlot begin, een rustiger gedeelte met de nodige gitaar- en toetsensolo’s en vervolgens weer een sneller gedeelte.

Begrijp me echter niet verkeerd, want instrumentaal is er absoluut niets mis met “Wetwired”. De gitaristen Tiziano Romano en Francesco Caprina zetten een behoorlijk inventieve gitaarmuur neer, waarover toetsenist Andrea Baroni zijn kunsten mag vertonen. Eventuele gaatjes worden vakkundig dicht gemept door Alessandro Bracaloni. Dankzij de heldere productie is het echter geen druk schijfje geworden, zoals Visions Of Numeric Life laat horen. Dat de heren wel degelijk een andere opbouw van een nummer kunnen schrijven, laten ze horen in The Hollow Man. Beginnend als een ballade met slechts toetsen en zang, wordt dit nummer langzaam uitgebouwd naar een emotioneel einde.

Watchdog & Virus start weer lekker afwisselend met de nodige toetsenpartijen en een licht grommende zanger Voliani die dat vervolgens weer laat volgen door hemels hoge zangpartijen. Op het opvolgende Chrome neemt Eldritch zanger Terence Holler een aantal zanglijnen voor zijn rekening. Het schitterend rustige middelgedeelte van het nummer wordt gedomineerd door de toetsen van Andrea Baroni en mondt uit in een lekker gevoelige gitaarsolo.

Het nog twee minuten durende Redefine Stru is een uiterst vlot instrumentaal nummer met lichte industriële invloeden. De drums komen in dit nummer uit een doosje, want anders is drummer Alessandro Bracaloni de snelste man ter wereld. A New Gestalt laat weer de klassieke opbouw horen; vlot toetsenloopje, pakkende slaggitaarpartijen, beukende drums en de nodige solo’s.

Vanuit de achtergrond komen de voortrazende drums één van de snellere nummers van de cd ondersteunen, namelijk Watch Me Now. In dit nummer is eigenlijk voor het eerst de basgitaar van Lisa Oliviero echt goed te horen. Het laatste gedeelte van dit nummer is echter net iets te veel van het goede. De heren lopen dermate hard dat ze over elkaar heen struikelen. Net als The Hollow Men start Inner Void heerlijk rustig met prachtig spel van Andrea Baroni. Tel daarbij op het mooi gedragen stemgeluid van zanger Valerio Voliani en de emoties lopen hoog op. Het afsluitende Inner Void is weer zeer afwisselend. Vooral in de toetsenpartijen komen klanken van Jean Michael Jarre voorbij.

Een redelijk gevarieerd progmetal schijfje, dit “Wetwired” van het Italiaanse Icycore. Iets meer durf qua compositie had dit schijfje tot een onmisbare gemaakt.

Rob van Oosten