IgneaAlbum

Ignea is een band uit Oekraïne die inmiddels stevig aan de weg timmert. Wellicht is de band nog niet volledig doorgedrongen tot West Europa, maar elders in Europa weet het gezelschap grote hoeveelheden fans aan zich te binden. Vooral in Scandinavië en Duitsland doen ze het goed, maar ook in Oost-Europese landen zijn ze succesvol. Een absolute doorbraak hoopt de band in 2023 te bereiken, mede door het nieuwe album “Dreams of Lands Unseen” en een uitgebreide tour door Europa. Zo zal de band eind 2023 ook Amsterdam en Antwerpen aandoen, door in de Melkweg en Muziekcentrum Trix een optreden te verzorgen. Tenzij… de mannelijke bandleden het land niet uit mogen in verband met de oorlog met Rusland. Om die reden is de band de komende tijd nog druk met het lobbyen bij het Ministerie van Cultuur in Kyiv.

Volgens de planning zou dit album in 2022 het levenslicht hebben moeten zien, maar zoals we allen weten gooiden de Russen roet in het eten. In mei 2022 publiceerde de band als zoethoudertje én alternatief de video Magura’s Last Kiss. De opbrengsten van die song gingen naar de slachtoffers van deze oorlog en het nummer verscheen uiteindelijk niet op het album.

In het tienjarig bestaan van de band heeft toetsenist en mastermind Yevhenii Zhytniuk een geluid neergezet dat om te beginnen gevarieerd is, maar naarmate de albums komen ook steeds indrukwekkender klinkt. De band balanceert tussen stevige metal, djent en elektronica, met loepzuivere cleane zang en grunts. Die balans vind je ook in het gebruik van Engelse en Oekraïense teksten. Een kenmerk in de muziek van Ignea is variatie en verrassing. In elk nummer vind je wel iets bijzonders. Zhytniuk kiest voor radiovriendelijke nummers, het komt zelden voor dat een nummer langer dan vijf minuten duurt.

Dit conceptalbum met de veelzeggende naam “Dreams of Lands Unseen” bevat tien tracks en weerspiegelt het leven van de Oekraïense fotografe en documentairemaakster Sofia Yablonska, bekend van haar reizen naar verre uithoeken van de wereld, waar ze de levens van stammen en inheemse bevolking documenteerde. In de tijd dat zij haar reizen ondernam was dat nog erg gevaarlijk en ongewoon voor een vrouw – Yablonska leefde van 1907 tot 1971. Haar reizen brachten haar onder andere naar Marokko, China, Japan, Sri Lanka, Bora Bora, Laos, Cambodja, Java, Bali, Tahiti, Australië, de Verenigde Staten en Canada.

Het intro Téoura start het album, waarin je veel overeenkomsten met bands als Orphaned Land en Myrath kan horen. Die invloeden komen ook terug in het volgende nummer Dunes, daarin klinkt de band vertrouwd stevig, zoals ook de voorgaande albums een mix van power- en symfonische metal lieten horen. Mooi verwerkt zijn de Marokkaanse en Noord-Afrikaanse sferen, het nummer beschrijft de reis van Yablonska door Marokko, waar ze samen met haar chauffeur moest vluchten voor inheemse stammen. Tijdens de vlucht raakte de motor van hun auto oververhit en door doortastend optreden redde ze haar eigen leven en dat van de chauffeur, die door de spanning en hitte bewusteloos raakte. De stress van dat moment is perfect verwerkt in de muziek van dit nummer.

De band heeft een neusje voor catchy tunes, zo heeft Далекі Обрії een melodie die geheid niet meer uit je systeem komt. Dit soort melodieën en de dynamische energie die deze band uitstraalt, vormen een deel van hun succesformule. The Golden Shell is een opmerkelijke track doordat het intro balanceert tussen een Arabische en oosterse, bijna Chinese stijl. Ook hier weer toetsen die zorgen voor veel melodie en bombast en als klap op de vuurpijl is er Opiumist, tevens in oosterse sferen, waarbij je het gevoel krijgt dat je over een Chinese markt loopt. Misschien is dat wel de beste song van het album, het is in ieder geval de langste track met een speelduur van ruim zeven minuten. Hier participeert Toumas Saukkonen, de zanger en mastermind achter acts als Wolfheart, Dawn of Solace en Before the Dawn.

Incurable Disease klinkt als een track met een gastoptreden van Charlotte Wessels en zo zijn er meer momenten te vinden waarin de stem van Helle Bohdanova doet denken aan de originele zangeres van de Nederlandse band Delain. De track laat frivole toetsen en een mix van breekbare zang en grunts horen. Het nummer kent verschillende refreinen en je zou denken dat dit nummer is geschreven naar aanleiding van de coronapandemie, maar dat is het absoluut niet. Het gaat over de enorme passie van Yablonska (én van zangeres Bohdanova) voor de zee en allerhande maritieme instrumenten.

Het is te hopen dat de oorlog tussen Oekraïne en Rusland snel eindigt. Natuurlijk omdat hierdoor veel mensenlevens gespaard blijven, maar ook omdat de band dan zonder gewetensbezwaren kan touren door Europa. En misschien later naar andere contreien en werelddelen als het succes gaat komen, naar de landen die de Oekraïense Yablonska ooit heeft bezocht.