Igzit-Nine is de band van gitarist Noboru Inoue en toetsenist Emi Hatsusaka. De muziek is geënt op Britse jazz-rock uit de jaren ’70, vooral de eerste platen van Bill Bruford en Brand X. Hoewel de muziek daardoor niet bepaald creatief of vernieuwend genoemd kan worden, is dit toch een sterke plaat.
Dat is vooral te danken aan Inoue, die goed naar Allan Holdsworth geluisterd heeft, waarmee nog niet gezegd is dat hij diens virtuositeit benadert. Maar de composities zitten goed in elkaar, hebben aantrekkelijke thema’s en zijn stevig, levendig en vakkundig ingespeeld. Escapade is daarin nog weer de uitschieter: een up-tempo nummer dat me doet denken aan sportprogramma’s of raceauto’s.
Ook de ritmesectie, die inmiddels al weer in ingeruild voor andere muzikanten, geeft de stukken een extra duwtje in de rug. Ik heb alleen wat moeite met de wat oubollige, kale geluiden van toetsenman Hatsusaka. Die zijn te digitaal voor een mooie retrosound en te dunnetjes voor een vette sound. Ze klinken – met permissie – als een goedkope Japanner.
Erik Groeneweg