IllumionAlbum

Laat ik bij voorbaat een mogelijk misverstand uit de weg ruimen. De muziek die de nieuwe Nederlandse formatie Illumion speelt zit niet in het straatje van Delain, Within Temptation, After Forever, Epica en gelijken.
Zoek het meer in de richting van Magenta en The Gathering. Maar waar deze groepen ophouden gaat Illumion verder. Het gebruik van enkele authentieke Chinese (volks)instrumenten geeft de muziek soms een Aziatische uitstraling. Daarnaast worden klassieke en jazzy-invloeden ook niet uit de weg gegaan. De groep is dan ook niet direct in een hokje te plaatsen.

Illumion is in 2002 opgericht door Eveline van Kampen. Zij studeerde in dat jaar af aan het conservatorium. Naast van Kampen hebben ook andere groepsleden een muzikaal (hoog)geschoolde achtergrond. En dat valt goed te horen op het debuutalbum “Hunting For Significance”. Ik durf zelfs te stellen dat we hier te maken hebben met erg sterk gecomponeerde en goed doordachte muziek.

Om het album goed te doorgronden moet je het meerdere keren beluisteren. De zang van Esther Ladiges (onder meer van Enthropy en Ixion) is daarvoor verantwoordelijk. Een dergelijke stem hoor je niet vaak in ‘progkringen’. Haar stem is duidelijk hoorbaar geschoold en heeft vaak een jazzy toon. Verder zijn ook de songstructuren niet iets wat je vaak hoort. Daarom kan ik keer op keer genieten van dit album, maar begrijp tegelijk ook dat anderen gelijk zullen afhaken.
Het uur speelduur is verdeeld over elf composities van gemiddeld vijf minuten die in kwaliteit niet veel voor elkaar onderdoen. De teksten gaan over historische en literaire thema’s. Deze thema’s staan ook bij de songteksten vermeld.

Scarlet Sin kent een diversiteit aan zangtechnische hoogstandjes van Ladiges. Na een aantal luisterbeurten ontluikt zich ook de gelaagde ondergrond met subtiele toetsen en stevig gitaarwerk. Klassieke invloeden hoor je in Chrysanthemum en in het bijzonder in de vocale stukken. Een gastrol is weggelegd voor Marjolijn Kaiser. Zij speelt in dit nummer de pipa, dat is een Chinese viersnarige luit wat de muziek een Aziatisch karakter meegeeft.

Het gitaarspel van van Kampen is sterk. Met haar gevarieerde spel legt zij bepalende accenten in de muziek zoals op Into The Labyrinth goed te horen valt. Haar korte subtiele gitaarsolo’s gaan ook nergens overheersen, iets waar veel mannelijke collega’s nog wel eens last van hebben.

Het kan toeval zijn, maar Metamorphosis heeft invloeden van het gelijknamige album van Magenta. Het stevige fundament op gitaar wordt afgewisseld met mooi toetsenspel van Annemieke de Boer (de vervangster van toetseniste Eveline Simons). De bijtende gitaarsolo’s van van Kampen zorgen voor een mooi contrast.

Met The Prophecy begint een steviger deel van het album met een aantal gitaar georiënteerde nummers. Stevige en ruimklinkende gitaarriffs en ijle toetsenklanken op de achtergrond. Het overwegende gitaarspel wordt slechts onderbroken door een korte toetsensolo van Peter Boer. Op het opvolgende Died For Beauty neigt het gitaarspel zelfs naar dat van Rush. De veelzijdigheid van Illumion spreidt zich ten toon op Infinity. Het nummer heeft een mysterieuze uitstraling mede door het vioolspel van Irma Vos. Het is ook voor het eerst dat de basgitaar van Boer goed op de voorgrond treedt.

De zeven jaar voorbereiding en vormgeving van Illumion en “Hunting For Significance” heeft zich grotendeels buiten het gezichtsveld van (de) Progwereld afgespeeld. Laten we hopen dat ons de komende zeven jaar meer van dergelijke albums worden voorgezet. Mede door het erg fraaie en goed verzorgde artwork heeft dit album een internationale uitstraling. Hier is een buiging en applaus op zijn plaats.

Hans Ravensbergen