In 2009 verraste Illumion de fijnproever met de cd “Hunting For Significance”. Het Noord-Hollandse kwintet trakteerde de liefhebber op kwaliteitsmuziek waarvoor moeite gedaan moest worden deze te doorgronden. Met “The Waves”, waaraan twee jaar is gewerkt, laat Illumion horen als groep gegroeid te zijn. Je kunt zeggen dat de groep volwassen is geworden. De lijn van het debuut wordt doorgetrokken. Tegelijkertijd is de muziek toegankelijker geworden. Ook het aantrekken van Gerton Leijdekker (Ixion, S.O.T.E.) op toetsen en (akoestische) gitaar is een goede zet. De groep heeft daarmee aan muzikaliteit en kracht gewonnen.
Een lucifer ontbrandt het symbolische vuur van Ember. Hypermoderne synthesizerklanken gevolgd door de heldere en krachtige zang van Esther Ladiges doen het vuur verder oplaaien. De tweede helft van dit lange nummer kent vlotte en stevige gitaarpartijen van Eveline van Kampen. Met Ember wordt gelijk al duidelijk dat de groep zich een moderner en steviger geluid heeft aangemeten. Ook het wonderschone en afwisselende Adamantine met atmosferisch toetsenspel kent puntige gitaarriffs van de frêle gitariste. Fraai is het spel van Leijdekker op zijn met nylon besnaarde gitaar in de laatste minuten.
Jazzinvloeden die op “Hunting For Significance” veelvuldiger aanwezig waren, horen we voor het eerst in A Tale Of Kings. Er is veel afwisseling tussen toetsen, akoestische en elektrische gitaar enerzijds en de (soms vervormde) stem van Ladiges en achtergrondzang anderzijds. Naast dat het Illumion op zijn best laat horen, is dit nummer puur luistergenot.
Het kalme en bij vlagen mystiek klinkende Sorrows End tapt uit een ander vaatje met piano, akoestische gitaar en – naast basgitaar – baspedalen van Peter H. Boer. Bijzonder en contrastrijk is het stuk met trompet en baspedalen. Op Espirando (wat in de muziekwereld ‘wegstervend’ betekent) wordt deze rustige lijn aanvankelijk doorgetrokken. Gaandeweg het nummer neemt de kracht en intensiteit toe door zang en donkere gitaarriffs. Dat Illumion zich niet beperkt tot de klassieke rockinstrumenten blijkt wel uit de passage op guzheng, evenals de door van Kampen bespeelde erhu, een traditioneel Chinees snaarinstrument.
Een klinkende naam aan je album laten meewerken, doet het altijd goed. Daarom is Arjen Lucassen bereid gevonden wat gesproken tekst aan Mystify toe te voegen. Dat het nummer een internationaal karakter heeft bewijst het stuk met Spaanse muziek en de Chinees klinkende afsluiting. Het slot- en titelstuk The Waves is het meest symfonische en orkestrale van het album. Naast een prominente rol voor de eerder genoemde erhu horen we enkele felle gitaarsolo’s. Dat ten opzichte van het debuut ook vocaal vooruitgang is geboekt blijkt wel uit de achtergrondzang van Leijdekker en Boer.
Met “The Waves” laat Illumion horen dat de band zich goed heeft ontwikkeld, inclusief een herkenbaar eigen geluid. De muziek is toegankelijker en gevarieerder dan op het debuutalbum. Verdere ‘concessies’ zijn niet gedaan. Je moet nog steeds moeite doen de muziek tot je door te laten dringen. Easy listening of achtergrondmuziek zal de groep dan ook nooit maken. Illumion is een lichtgevende ster aan het Nederlands muziekfirmament.
De cd die we hier bespreken is op het moment dat we deze recensie publiceren alleen verkrijgbaar als bonus bij een dubbelvinyl uitgave van Freia Music. Dat is een label dat zich toelegt op vinyluitgaven. Op de vinylversie staan twee extra nummers die niet op de cd staan.
Hans Ravensbergen
Deze LP is te bestellen via Freia Music