In NomineAlbum

Tijdens één van mijn zoektochten naar nieuwe muziek op het internet, stuitte ik op een kort geluidsfragment. Op dit fragment was een geweldige gitaarsolo te horen. Helaas had ik niet onthouden waar ik dit fragment vandaan had gehaald en daar baalde ik enorm van. Ik moest en zou weten welke band hier achter zat. Ik liet het geluidsbestandje aan diverse mensen horen, in de hoop dat zij het zouden herkennen, maar helaas. Maanden later ontdekte ik bij toeval dat het om de Spaanse band In Nomine ging. Ik bestelde “blind” het album en daar heb ik tot op heden geen spijt van gekregen!
Ik kwam erachter dat de gitaarsolo die ik zo vaak had gehoord, niet eens de beste van het album was en dat was toch best een verrassing.

Als ik vergelijkingen moet maken met andere bands dan denk ik al snel aan namen als Marillion en Yes, maar vooral aan IQ. De nummers bevatten veel tempowisselingen en prachtige melodielijnen. Daarnaast zit het doorspekt met heerlijk gitaarspel.Een hoogtepunt eruit lichten is moeilijk, maar ik zou dan toch kiezen voor Le Cadavre Exquis, het langste nummer van dit album. Het opent met tokkelend gitaarspel en aanzwellende toetsen. De (hoge)meerstemmige zang die volgt, doet me aan Yes denken. Zachte percussie en de Spaanse gitaar mengen zich in de muziek en geven het een romantisch sfeertje. De elektrische gitaar duikt later op, na wat korte plaagstootjes mag hij doorstoten met prachtig slepend spel. Het thema wat de gitarist laat horen, duikt later weer op. De ene na de andere tempowisseling passeert, nergens irriteert het, in tegendeel het geeft deze muziek zo veel meerwaarde. Toetsenist Andrés Carrera laat zich, naarmate de song volgt, steeds meer horen. Veel pianospel maar ook kerkorgelgeluiden komen uit zijn instrument. Er volgt een rustige passage met kalme zang en toetsenspel. Op de achtergrond hoor je een beekje kabbelen en vogels fluiten. Tokkelend gitaarspel en een korte scheurende toetsenpassage luiden een nieuwe fase in. Het transformeert in een minuten lang up-tempo instrumentaal stuk met mooi slepend gitaarspel. Dit is genieten.De gitaar speelt een cruciale rol in de muziek van In Nomine. De band is dan ook gezegend met twee gitaristen. Op Penem & Circenses mag Esteban Fragas het instrument ter hande nemen. Na een zwevend toetsenintro mag hij meteen alle remmen los gooien. Eerst gaat hij nog het duel met de toetsen aan, maar de laatstgenoemde haakt al snel af en geeft zo de gitarist alle ruimte om zijn kunnen te etaleren. Het gitaarspel op Mutatis Mutandis is een mix van Steve Hackett (Genesis) en Mike Holmes (IQ). Het knappe is dat de gitaar steeds weer anders klinkt. In één nummer kan het spel transformeren van snerpend en fel naar slepend en ingetogen, dit zijn geen amateurs.De muziek van In Nomine is duidelijk in de neo-prog klasse te plaatsen. Zoals gezegd doet de muziek regelmatig aan het oude Marillion denken, vooral in de opener Beetles Of Concrete (met mooie mellotron) is dat duidelijk te horen. Het samenspel tussen gitaar en toetsen doen me bijvoorbeeld aan Grendel denken. Maar ook de zang van drummer Leonardo Pérez lijkt soms op die van Fish. Zang is trouwens niet eens zo veel aanwezig op dit album. Korte stukken met zang worden vaak afgelost met breed uitgesponnen instrumentale passages. Een verhouding die mij wel kan bekoren. Ook in Beetles Of Concrete weer veel tempowisselingen en hechte melodieën. Aan het einde is de solo te horen waar het bij mij mee begon, schitterend.

Snowly is met bijna twee en een halve minuut het kortste nummer en gaat over elfjes (beetje jammer). Het wordt gedomineerd door de akoestische gitaar en zachte toetsen. Ook hier weer mooie zang en ondanks het feit dat we hier met Spanjaarden te maken hebben, is deze accentloos.

De hele sfeer die de muziek uitademt, mede dankzij een sprankelende productie, bevalt mij zeer goed. Het is een album die ik zo een paar uur op repeat zou kunnen zetten zonder dat het gaat vervelen. Daarnaast is het gitaarspel (en dan vooral de vele solo’s) heel erg mooi. Wat zou ik dit viertal graag eens live zien spelen!

Maarten Goossensen