InduktiAlbum

Hoera! Polen produceert na Riverside een nieuwe kanshebber voor het etiketje Grote Belofte! Indukti, met Riverside verbonden omdat Mariusz Duda op deze plaat meezingt, introduceert zich met een ijzersterke eerste plaat. De muziek ligt in het verlengde van Riverside en vertoont dus ook Porcupine Tree en Marillion trekjes, maar kent ook invloeden uit de Poolse volksmuziek.

De dames en heren van Indukti kunnen rocken als de besten, het instrumentale No. 11811 klinkt als een botsing tussen Tool en King Crimson ten tijde van “Thrak”, maar ze weten ook ruimte in te bouwen voor een adempauze hier en daar, middels wat geluidjes (krekels, een didgeridoo) of verstilde harpklanken. Afsluiter … And Weak II opent met een pastoraal stukje gitaargetokkel dat doet denken aan Genesis anno “Wind And Wuthering”.

Ik ben erg enthousiast over dit album. De plaat klinkt fantastisch, open als het kan, massief als het moet. Als je bedenkt dat zo’n beetje alle muziek live in de studio is opgenomen, snap je wat een prestatie dat is. Indukti bouwt knappe composities uit riffs die net niet voor de hand liggen en weet daar dan ook nog interessante zang- of sololijnen overheen te leggen.

Mariusz Duda klinkt op “S.U.S.A.R.” wat frisser en meer onbevangen dan op “Second Life Syndrome”, de tweede van Riverside. Hij heeft hier ook melodieën te zingen die wat ingewikkelder zijn, waardoor het drama dat me op “Second Life Syndrome” wat gaat tegenstaan, hier achterwege blijft. Dat kan echter ook liggen aan het feit dat deze plaat al in 2004 werd opgenomen en op een klein label uitgebracht en pas in 2005 door The Laser’s Edge werd opgepikt.

Een erg sterke troef is ook het harpspel van Anna Faber. Met haar zachte klanken biedt ze het perfecte tegenwicht aan de soms loodzware metalen die de band uit de speakers blaast. Dynamisch gezien is deze plaat toch al een juweeltje, door de verschillende sferen die de musici, allen klassiek geschoold, weten te maken. Zo heeft Shade een Oosters tintje en klinkt Uluru als een Australische tribalparty. Vlak voor het einde van de plaat begint de aandacht wat te verslappen, maar met … And Weak II sluit de band ijzersterk en waardig af. Grote ster van Indukti is drummer Dramowicz, die zich moeiteloos kan meten met de grootste drummers uit de prog. Hij is verantwoordelijk voor de opzwepende en lang niet altijd voor de hand liggende ritmes die beuken als de beste metalbands.
Als toetje bevat “S.U.S.A.R.” ook nog een multimedia track Mantra, een stuwend nummer met een videoclip die wel heel erg aan Tool doet denken.

Indukti is een bijzonder aangenaam alternatief voor Riverside. De band mist het lyrische gitaarspel van Piotr Grudzinski, maar kan zich verder moeiteloos met hun landgenoten meten. Daarmee is “S.U.S.A.R.” voor mij één van de grootste ontdekkingen van het jaar. Hoog tijd!

Erik Groeneweg