Into Eternity
Dead or Dreaming
Distant Pale Future (5:08)
Shallow (6:14)
Unholy -Fields Of The Dead (4:54)
Elysium Dream (4:38)
Selling God (3:08)
Imagination Overdose (3:46)
Dead Or Dreaming (4:18)
Cyber Messiah (4:29)
Identify (3:45)
Scott Krall: zang, basgitaar
Daniel Nargang: toetsen, gitaar
Tim Roth: zang, gitaar
Dead Or Dreaming (2001)
Into Eternity (2000)
De Canadese band Into Eternity debuteerde in 2000 met het gelijknamige album bijzonder verdienstelijk. De technische progmetal klonk mede door het gebruik van grunts en oude trashelementen verfrissend en een optreden op het jaarlijkse Progpower-festival in Baarlo was dan ook in 2001 hun beloning.
Nu ligt dan de opvolger in de winkel, getiteld “Dead Or Dreaming”. De toetsenist is uit de band verdwenen en het geheel bestaat nu uit vier man. Ook in de composities op deze nieuwe cd is het vertrek van de toetsenist te horen. Nog meer georiënteerd op de gitaar met af en toe wat toetseninvullingen door gitarist Daniel Nargang. Het spijkerharde Absolution Of The Soul opent het album en direct valt op dat de trash-metal-elementen duidelijk nog niet zijn verdwenen. Een strak en moordend tempo van drummer Jim Austin met daaroverheen talrijke krankzinnige gitaarsoli van Daniel Nargang. De zang is evenals op het debuutalbum afwisselend deathgrunts en normale zang waarvoor tweede gitarist Tim Roth verantwoordelijk is. De meeste composities worden overigens geschreven door Daniel Nargang. Ook Selling God en het afsluitende Identify zijn snoeiharde metalnummers die weinig of niets met progmetal gemeen hebben. Dat is wel zo met bijvoorbeeld het geweldige Shallow (tevens langste track) waarin -naast de bekende pompende gitaarriffs- ook een fraai stukje percussie is gevoegd. De zang is normaal en met veel emotie gebracht.
Distant Pale Future laat zien dat de band over behoorlijk wat inspiratie beschikt, de tempowisselingen hierin zijn talrijk. Van rustig slepend in het midden tot snel en virtuoos gespeeld naar het einde toe. Ook geweldig is Unholy (Fields Of The Dead). Dit nummer zou je met enige fantasie zelfs AOR-elementen en dus enige hitkansen kunnen toedichten (nou ja…). Prima variatie in stevige en toegankelijke progmetal en rustigere zangpartijen, waarbij de vergelijking met het eveneens uit Canada afkomstige Heaven’s Cry niet misplaatst is.
Dead Or Dreaming en Cyber Messiah zijn in mijn ogen de beste nummers op deze verder niet gemakkelijke CD. Ook nu strooit de band weer met tempowisselingen alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Drummer Jim Austin plamuurt alle gaten onherroepelijk dicht, terwijl Tim Roth zijn vocale kunsten blijft afwisselen tussen fraaie zang en deathgrunts. Het geheel is verder mooi transparant geproduceerd waardoor de vele details goed hoorbaar zijn. Luister eens door de koptelefoon! Prima CD’tje.
Gerard Augustijn