Nadat ik na een eerste luisterbeurt ter kennismaking weggeblazen was las ik pas in de promo dat Into Orbit een duo was op gitaar en drums. Hoe is dit mogelijk! Wat een vurige dynamiek, wat een pittige energie!
Vrijwel alle aspecten uit het instrumentale progressive metal rock komen voorbij; doom, math, post, djent met af en toe een atmosferisch rustpuntje. Zolang het verder maar zwaar en massief uit de geluidstorens komt. Collapse, Russian Circles en Explosions In The Sky zijn hun voorgangers uit dit spectrum waar texturen, riffs en het nodige gebater het belangrijkste motief zijn om zich een slag in de rondte te slaan.
Into Orbit werd in 2013 opgericht in Wellington, Nieuw-Zeeland, door gitarist Paul Stewart en drummer Ian Moir. Het duo had al twee albums uitgebracht, te weten “Caverns” in 2014 en “Unearthing” in 2017, maar bleef zoals veel van hun landgenoten steken op hun Noordereiland met hun eigen rockscene in Nieuw-Zeeland. Hoe internet het ons ook makkelijker maakt, toch waait niet zomaar iets uit de andere kant van de wereld naar ons over.
Met dit derde album steken ze de aardbol nu wel een keer over en gaan ze voor het eerst optreden in Europa. Benieuwd hoe dit duo zijn energieke werk gaat brengen. Dan moeten er heel veel effecten en loops in stellingen gebracht worden, want daar waar vele post metal bands met minimaal twee en soms drie gitaristen werken doet Paul Stewart het helemaal in z’n eentje. En hij is in staat een gigantische muur van geluid op te bouwen die als een onneembare vestiging van Mordor lijkt. Ze steken er als duo zoveel stoot- en slagkracht in dat ik overtuigd ben dat ze met z’n tweeën zelfs in staat zijn de Orks en Uruk- hai’s van Midden Aarde terug in hun grotten te verdrijven en ze te laten verrotten in hun eigen drek.
Jos Driessen