Invisigoth

Alcoholocaust

Info
Uitgekomen in: 2007
Label: Progrock Records
Website: Invisigoth
MySpace: Invisigoth
Tracklist
Strip Search (4:32)
Ancient (5:12)
Talitha Cumi (5:24)
Serpentine (4:12)
Poison Drip (4:57)
The Everlasting (6:19)
My Absinthe Lover (5:12)
Soft Asylum (8:24)
No Quarter (7:52)
Cage: gitaar, bas, toetsen, drums
Viggo Domino: zang

Met medewerking van:

Gizzi: percussie op Ancient en Talitha Cumi
Alcoholocaust (2007)

 Een cd getiteld “Alcoholocaust”… dat kan duiden op een nogal misselijke macaberheid of een beter vermijdbaar soort meligheid. Een kwaliteitsalbum is niet direct het eerste wat je ervan verwacht en na de eerste luistersessie was afschuw ook mijn voornaamste emotie.  

Het cliché wil echter dat progalbums nog wel eens enige groeitijd nodig hebben en dit debuut van een Amerikaanse formatie genaamd Invisigoth is daar geen uitzondering op. De muziek is een combinatie van gothic rock en een flinke portie oosterse invloeden. De band kent slechts twee leden: zanger Viggo Domino en multi-instrumentalist Cage. De muzikale ondersteuning is niet opvallend virtuoos (er komt ook het een en ander uit de computer), maar zonder meer to the point. De zang van Viggo Domino varieert van stemmig tot grauw, maar vervalt (gelukkig) nergens in gegrunt.  

In dit geval is gothic rock een label bij gebrek aan beter. Beslist niet zo jaren ’80 als New Order of The Cure en minder theatrale bombast dan Nightwish of Therion (eigenlijk überhaupt geen metal). Na enig gepeins over referenties vind ik Moonspell wel een beetje in de buurt komen of Green Carnation ten tijde van “A Blessing In Disguise” en (in iets mindere mate) “The Quiet Offspring”.  

De composities variëren van tamelijk normale liedjes met kop en staart tot meer onorthodoxe geluidscollages, soms met marsachtige partijen. Viggo Domino behoort duidelijk tot de categorie zangers voor wie de stem ook een instrument is. Tot de hoogtepunten behoren Strip Search en Serpentine. Poison Drip en My Absinthe Lover zijn ietwat over the top en Ancient lijkt (met dank aan het bijna identieke refrein) wat veel op Lay Your Hands On Me van Bon Jovi (dit is ook meteen de enige legitieme referentie aan deze veelgeplaagde landgenoten). Invisigoth zal met het verzoek om handoplegging ook ongetwijfeld een meer spirituele betekenis hebben, getuige de veelheid aan esoterische filosofie en psychotrope middelen die aan deze plaat ten grondslag liggen… afijn, daar hoeven wij verder geen last van te hebben.  

De plaat eindigt met een verrassende cover, namelijk van Led Zeppelins No Quarter. Het hergebruiken van een nummer van dergelijk formaat is per definitie heiligschennis, maar als we ons eenmaal over dit natuurlijke dogma heen gezet hebben, moeten we toch erkennen dat de heren er beslist iets aardigs van gemaakt hebben, met een goede balans tussen eigen interpretatie en respect voor het origineel. We herkennen duidelijk de riffs van Jimmy Page, maar verder heeft het liedje een nogal andere (gothic) kleur gekregen die echter vrij goed blijkt te passen.  

Met “Alcoholocaust” zet dit duo een tamelijk overtuigend debuut neer dat zich duidelijk van de massa weet te onderscheiden. Persoonlijk word ik niet elke speelminuut even hard aangesproken, maar voor de liefhebbers van gothic en onorthodox stevig werk is deze ietwat bizarre plaat verplichte kost.

Casper Middelkamp

Send this to a friend