It's True MentalityAlbum

Oeps, deze was ik vergeten. Is dit album dan zo slecht? Niet direct, maar voor mijn persoontje net niet goed genoeg om mijn aandacht vast te houden.

Progwereld is een semi professionele organisatie, die keurig door opperhoofd Maarten wordt geleid en (be)geleid. Van tijd tot tijd stuurt hij ons allen een mailtje, waarin alle ‘openstaande’ promo’s vermeld staan, die dus nog ingeleverd moeten worden. Dit wil niet zeggen dat wij slordig zijn, maar het is wel prettig om geattendeerd te worden op recensies van albums die je nog moet inleveren, aangezien je altijd cd’s hebt die  beter klinken dan andere en die je logischerwijs ook eerder behandelt.

Zoals gezegd in de eerste zi is deze ep volledig aan mijn aandacht ontschoten. Niet omdat de muziek slecht of matig is, integendeel; de muzikanten weten goed wat ze doen, de composities zijn alleen niet spannend genoeg en kunnen mij helaas niet van begin tot eind vasthouden.

Dit is weer een band uit Polen. Alweer? Ja, alweer. Dat land levert anno 2009 veelvuldig progbands af, die vaak in elkaars vijver vissen. Desondanks is de kwaliteit van de Poolse bands vaak redelijk, daar is It’s, True, Mentality er één van. De band bestaat sinds 2005 en de muzikanten zijn studenten in allerlei richtingen en elkaar gevonden hebben in de muziek. De muziek kan je  omschrijven als melodieuze rock en de muzikanten beheersen hun instrumenten goed.

Toch zijn er moeilijk hoogtepunten te vinden. Als ik dan een keuze moet maken,  komen daar The Night Is A Day en Mistificated Paranoia het meest voor in aanmerking. Deze tracks zijn enigszins spannend en kunnen mij een tijdje geboeid vasthouden.

De verveling slaat helaas snel toe bij het beluisteren van deze cd. Vocale inbreng zou wenselijk zijn geweest mij over de streep te trekken, waardoor de composities boeiender worden. Nu blijf ik achter met een ‘net niet’ gevoel. Maar ja, wat wil je ook met zo’n bandnaam…

Voor de liefhebbers van instrumentele rock met in de hoofdrol de elektrische gitaar kan dit zo maar een groeidiamantje worden.

Ruard Veltmaat