JadisAlbum

Toch wel een verrassing dit album. Gary Chandler had steeds gezegd dat er eerst een tweede “Medium Rare” album zou komen (album met left overs, covers en remixen) voordat hij aan nieuw werk ging beginnen. En opeens was daar de mededeling dat de nieuwe cd was opgenomen. Dit album brengt hij overigens uit in eigen beheer, de deal met Insideout is dus niet verlengd.

Ik ben een Jadis fan van het eerste uur, dus een nieuw album is voor mij sowieso al een feestje. Wat mogen we van deze schijf verwachten? Ik moet dan even een passage van mijn oud-collega Markwin Meeuws uit zijn recensie van het voorlaatste album “See Right Trough You” citeren:

“…en alle elementen van de muziek van Jadis zijn weer van de partij. Puntige, strakke songs? Check! Chandler die nog steeds denkt te kunnen zingen? Check! Hemelbestormende gitaarsolo’s? Check! Toetsen die rechtstreeks uit begin jaren ‘90 lijken te komen? Check! De obligate instrumentale track? Check! Een hoesje ontworpen door ” de broer van’? Check!”

Ook voor dit album gaat deze passage goed op, maar toch zijn er verschoven accenten die dit album beter maken dan het vorige Jadis album. Zo is alleen de te simplistische opener Listen To Me een teleurstelling, de rest van de tracks zijn stuk voor stuk sterk. Er zijn minder kippenvel gitaarsolo’s aanwezig. Dat lijkt teleurstellend, maar doordat er meer ruimte is voor toetsen, is dat niet een gemis. Maar de grootste winst is de terugkeer van Martin Orford (ex-IQ). De man die nooit meer iets in de muziek zou doen keert in elk geval op dit album terug en dat is een zegen! Zijn herkenbare toetsenspel is echt de kracht van dit album, net als zijn tweede stem die er voor zorgt dat Gary Chandler ook beter uit de verf komt.

Een van de beste nummers is Just Let It Happen, hierin herleven oude Jadis tijden. Een goed uitgewerkt geheel met een mooie (spannings)opbouw, dragende toetsen en prima zang. Ook Abandoned is heerlijk, vooral omdat deze wel veel ruimte heeft voor het gitaarspel van Gary Chandler, maar zeker ook door het uitstekende toetsenspel van Martin Orford. De fade-out, toch een weinig creatieve manier van een eind maken aan een nummer, wordt hem vergeven. Een ander hoogtepunt vind ik het mooie gedragen instrumentale Change Of The Season. Het opent met een mooi tokkelende akoestische gitaar en de dwarsfluit van Martin Orford. Het geheel zwelt steeds meer aan, met op accordeon lijkende toetsen en het slepende gitaarspel van Gary Chandler. Mooi!

Toch had dit album een betere productie verdient, want die is wat zwabberig. Soms klinken stukken echt te fel en de afstemming tussen de instrumenten is niet altijd goed in verhouding. En zo de balans opmakende, is het achtste studio album van Jadis een prima aanvulling voor je collectie. Niet vernieuwend en niet het beste Jadis album, maar zeker een dikke voldoende.

Maarten Goossensen