Craig, JamieAlbum

Dit is niet je moeders new age muziek, aldus de myspace van Jamie Craig. Nou, dat scheelt, want de gemiddelde new age muziek vind ik even interessant als het telefoonboek van de gemeente Edam-Volendam. Maar dit is dus iets geheel anders. Dat kunnen we ook zien aan Jamie Craigs vrienden: de vriendenlijst van myspace is vaak een bonte mix van directe familie en vrienden en artiesten die enige wederzijdse verwantschap erkennen. In die laatste categorie vinden we een bonte mix respectabele gevestigde namen, van Marillion, Peter Gabriel, John Wetton en Alan Parsons tot The Shins, The White Stripes en The Romantics. Dus dat kan nog wat worden.Dan komen we toch bedrogen uit. De tien stukken die op “The Lost Dream” staan (elf, als we de ‘radiomix’ (huh, radio? Oh ja, Vliegend Tapijt FM) van het titelnummer, die overigens tactisch vooraan geplaatst is, meetellen) blinken vrijwel unaniem uit in nietszeggendheid en in het waarmaken van alle vooroordelen jegens alles dat zichzelf new age noemt. Dat wil niet zeggen dat het bij het horen van één liedje meteen al verschrikkelijk is, maar het typische, volkomen spanningsloze gekabbel is wel alomtegenwoordig.

De al totaal niet boeiende composities zijn ook nog eens allemaal door één en dezelfde persoon op de zolderkamer geschreven, ingespeeld, gearrangeerd en geproduceerd. Nodeloos op te merken dat de drums uit een doosje komen en dat de keyboardklanken zo uit een of ander computerspelletje hadden kunnen komen of uit de achtergrondmuziek die vroeger op tv te horen was als er overdag een selectie teletekstpagina’s uitgezonden werd. Na een minuut of vier wordt zo’n nummer dan volkomen willekeurig weggedraaid, waarna enkele seconden later het volgende flutdeuntje begint.

Is er dan helemaal niks positiefs te melden over “The Lost Dream”? Nou, een beetje dan. Movement Z kent op zeker moment onder de kabbelende keyboards een spannend baslijntje dat mij enigszins aan Pink Floyds “The Wall” doet denken. De titel is wat ongelukkig gekozen, want ZZZ is vooral een toestand die door de rest van het album opgeroepen wordt.

Mocht binnen enkele maanden de website http://www.newagewereld.org/ opgericht worden, dan stel ik mijn exemplaar van Jamie Craigs debuut onmiddellijk beschikbaar. Voor de in prog geïnteresseerde muziekliefhebber (waarbij ik er voor het gemak maar even van uitga dat die hier het ruimst vertegenwoordigd is), is er elders op deze site genoeg moois te vinden.

Casper Middelkamp