Jane Getter Premonition

ON

Info
Uitgekomen in: 2015
Land van herkomst: Verenigde Staten
Label: Madfish
Website: http://www.janegetter.com
Luistermogelijkheid: http://www.madfishmusic.com
Tracklist
Surprised (8:01)
Where Somewhere (6:13)
Pressure Point (3:35)
Train Man (7:56)
Diversion (5:48)
Falling (4:57)
Logan (Would've Sounded Great On This) (5:22)
Transparent (5:36)
Bryan Beller: basgitaar
Jane Getter: gitaar, zang
Adam Holzman: toetsen
Chad Wackerman: drums

Met medewerking van:
Corey Glover: zang
Alex Skolnick: gitaar
Theo Travis: fluit, saxofoon
ON (2015)
Three (2012)
See Jane Run (2005)
Jane (1998)

Jane Getter is een Amerikaanse jazz-rock gitariste, die zich langzaam in de richting van meer progressieve muziek aan het ontwikkelen is. Ze begon met twee voeten in de blues, maar tourde al snel met Michael Urbaniak’s band Urbanator, samen met jazz-giganten als Lenny White en Tom Browne en Kenny Garrett. Haar eerste twee platen waren knappe jazz-rock excursies, op haar derde plaat “Three” (beetje gezochte titel) waren progressieve invloeden te bespeuren, mogelijk mede geïnspireerd door toetsenist Holzman, die we natuurlijk ook kennen uit de band van Steven Wilson.

Op deze vierde plaat verraadt de bezetting welke kant het op gaat: Aristocrats-bassist Beller naast Zappa-drummer Wackerman met gastoptredens van Theo Travis (nog een maat van Wilson) naast testament-gitarist Skolnick en brulboei Glover van Living Colour. Daarmee zijn de kaarten wel geschud: dit is furieuze prog/jazz-rock van de bovenste plank, virtuoos en stevig. De vergelijking met The Arisocrats snijdt waarschijnlijk het meeste hout, als zijn die, gek genoeg, iets toegankelijker in hun melodielijnen; Getter heeft geen enkele behoefte om haar publiek te plezieren en kiest soms voor een ronduit naargeestige of chagrijnige sfeer, zoals in opener Surprised. Ze wisselt van toonsoort alsof het niks is, zet twee schurende gitaarlijnen tegenover elkaar en is dol op scheve toetsenakkoorden. In die zin is ze veel meer jazz dan prog.

Dit is een stevige plaat, de instrumenten zijn hard opgenomen en zo gemixt dat ze de luisteraar bijna in de oren duwen. Vooral als de band rockt – en dat doet ze nogal eens – is het oorverdovend. Dat hoort er ook wel een beetje bij, dit is geen muziek voor op de achtergrond. Gelukkig is er wel dynamiek, zijn er naast de gitaarmuren ook rustigere momenten.

Ik ben niet stuk van haar zang, noch van die van Corey Glover (ken geen zanger die zo gedateerd klinkt als hij!), maar op het nummer Falling weet ze me toch te raken. Dat is sowieso het prijsnummer van de plaat, met een prachtige fluitpartij van Travis, schitterende akoestische gitaar en een sterke melodie.

Er wordt waanzinnig goed gemusiceerd. Alleen al bassist Beller speelt de sterren van de hemel op deze plaat en ook Wackerman is geweldig. Hij krijgt in Diversion zelfs ruimte voor een complete drumsolo. Gek genoeg beklijven de gitaarsolo’s minder; hoewel er tamelijk briljant gespeeld wordt maken ze weinig indruk. Knapper is hoe al die riffs, de ene nog zwaarder dan de andere, toch allemaal in elkaar passen. Als componiste van dit soort progrock staat Getter op eenzame hoogte.

Geen gezellige plaat dus, maar wel een hele fraaie. Uitdagend, rockend, Jane Getter maakt met haar mannen en deze muziek veel indruk. Liefhebbers van jazz/prog-rock kunnen hier lekker lang op kauwen!

Erik Groeneweg
Koop bij bol.com

Send this to a friend