Met “Spices Species And Poetry Petrol” zet Jeavestone een logische stap voorwaarts na het sprankelende debuutalbum “Mind The Soup”. Het blijkt niet alleen een stap voorwaarts te zijn maar tevens een stap in een wat andere richting. Humor voert naast de geinige muziek nog altijd de boventoon, maar het zijn de jazzy elementen die steeds meer opvallen. Verder wordt op dit album meer gebruik gemaakt van fluit en het karakteristieke Jeavestone instrument de melodica, een combinatie van blaasinstrument en klavier. Omdat ieder kind in Finland dit instrument speelt (of moet spelen) kan het als equivalent van de Nederlandse blokfluit worden beschouwd.
Op de eerste twee nummers wordt de lijn van “Mind The Soup” nog even voortgezet met krachtige en energieke rock. De groep verstaat daarbij de kunst om een nummer absoluut geen seconde te lang te laten duren.
Voorbeeld van de humor is niet alleen The Plastic Landscaper maar ook het onvolprezen The Power Of Swankle. Op een geweldige manier wordt hier de Amerikaanse commerciële televisie op de hak genomen, inclusief de gemaakte tandpastalach en het vrouwelijke gekir. Het nummer is eigenlijk een als parodie nagespeelde reclamecommercial van een zinloos product (Swankle). Naast humor gaat het muzikaal ook een wat andere richting op dan dat we gewend zijn. Canterbury en jazz elementen flitsen aan je voorbij, terwijl het rustige I’d Be Your Weakness weer iets weg heeft van de muziek van Crosby, Stills, Nash & Young.
Dat de groepsleden natuurlijk ooit ook naar retromuziek hebben geluisterd mag wel blijken uit het Gentle Giant-achtige Daytime Escape / Veijo The Rattlesnake. Dromerig met jazzy invloeden aan het begin maar stilaan opbouwend naar een stuk zwaarder en met spattend gitaarwerk voorzien eind.
Zo vervolgt de muziek stuiterend zijn weg en krijg je geen seconde kans om je te vervelen. Luister maar eens naar het originele tussenstuk op Your Turn to Run. De laatste tien minuten zijn ingeruimd voor het drieluik Innocence / Voices Of The Shadows / The Relief. Een drieluik waar weer een ander gezicht van Jeavestone opduikt. Via gevoelige en mooie zang van Jim Goldworth en Angelina Galactique naar een stuk onvervalst driekwartsmaat gitaarspel a la Status Quo op gitaar om te eindigen met een klassiek aandoend slot op hobo.
“Spices Species And Poetry Petrol” heeft meer luisterbeurten nodig om te doorgronden dan “Mind The Soup”. Het maakt deze schijf absoluut niet minder sterk. De groep is drukdoende met het schrijven van een derde album dat in 2010 het licht moet zien. Het moet raar lopen wanneer we Jeavestone dat jaar niet op de Nederlandse concertpodia kunnen bewonderen.
Hans Ravensbergen