Jody GrindAlbum

Het Britse Jody Grind liet ons in de overgang van de jaren ’60 naar de jaren ’70 een tweetal albums na: het uit 1969 stammende “One Step Up” en de hier besproken opvolger “Far Canal”. Ten opzichte van het vorige album is de line-up op twee plaatsen gewijzigd. In de personen van Pete Gavin en Bernie Holland heeft de band een nieuwe drummer respectievelijk gitarist gevonden. “Far Canal” is in vergelijking met zijn voorganger een stuk meer gitaargeoriënteerd zodat de laatste aanwinst hier een behoorlijke stempel op het geluid drukt. Toch kunnen hier Traffic en opnieuw The Nice als referenties worden opgevoerd.

Een ander verschil is dat hier veel meer binnen de lijntjes wordt gekleurd dan op “One Step Up”. De muziek is een klein beetje songmatiger van structuur en hierdoor wordt de robuuste speelsheid van het debuut wel een beetje gemist. Wellicht dat het ontbreken van de blazerssectie die eerder wel aanwezig was hier ook debet aan is. Toch is de improviserende sfeer ook hier nog wel aanwezig getuige de lange jam Red Worms And Lice en het live opgenomen Plastic Shit. Dat deze laatste een live track is merk je overigens pas als aan het eind van het nummer een applausje en een bescheiden ‘thank you’ klinkt. Het zegt iets over het jam-achtige karakter van de muziek.

“Far Canal” sluit dus over de gehele linie goed aan bij zijn voorganger en de band is wel wat gegroeid ten opzichte van het vorige album. In het slotnummer laat de band zelfs horen met jazz uit de voeten te kunnen. Hinkley laat hier horen ook met een vibrafoon overweg te kunnen. Knap, maar het voegt weinig toe en het valt wat uit de toon met de rest van het album.

Als bonustrack is de single versie van de Rolling Stones cover Paint It Black toegevoegd. Op het debuut was dit onderdeel van de achttien minuten durende suite op de A-kant van de plaat, maar het werd destijds apart als single uitgebracht. Deze Esoteric heruitgave van de tweede Jody Grind plaat sluit dan uiteindelijk dus af met iets van de opwinding van het eerste album. Leuk voor de liefhebber van Proto-Prog.

Ralph Uffing