Hackett, John

Beyond The Stars

Info

Uitgekomen in: 2018
Land van herkomst:  Verenigd Koninkrijk
Label: Esotoric Antenna/Cherry Red Records
Website:  www.hacktrax.co.uk

Tracklist
Beyond The Stars (5:17)
A Horse Named Cadillac (6:43)
A Time In Place (6:49)
Leaving It All Behind (4:23)
The Spyglass (6:32)
Mist On The Lake (8:51)
The Waves Of Fair Isle (3:20)
Sign Of The Times (5:20)
That Ship Has Sailed (11:24)
Simon Hall: bas
Wayne Proctor: drums
Nick Fletcher: gitaar
John Hackett: toetsen, zang, fluit
Beyond The Stars (2018) met Nick Fletcher
We Are Not Alone (2017)
Hills of Andalucia (2016) met Nick Fletcher
Another Life (2015)
Overnight snow (2013)
Moonspinner (2011)
Red Planet Rhythm (2006)
Checking Out of London (2005)
Velvet Afternoon (2004)
Sketches of Satie (2000)

John Hackett (63) zal zijn hele leven wel bekend blijven als ‘het broertje van’ maar daarmee doen we deze ras-muzikant en multi-instrumentalist tekort. Natuurlijk, de samenwerking met en de faam van beroemde broer Steve is in grote mate bepalend voor zijn loopbaan geweest, maar tegelijkertijd is hij in staat gebleken “Another Life” op te bouwen, zoals de titel van zijn solo album uit 2015 aangeeft. De samenwerking met de eveneens klassiek geschoolde gitarist Nick Fletcher geeft weer een heel andere wending aan dat nieuwe leven. Na een aantal klassiek getinte albums waarin beide instrumentalisten zich akoestisch uitleven, is er dan nu een plezierig klinkend rock album met duidelijke prog kenmerken. Dat er ook echt sprake is van een samenwerking in de breedste zin des woords blijkt ook wel uit het feit dat Fletcher het leeuwendeel van de nummers heeft meegeschreven. Hij krijgt van Hackett zelfs extra credits op dit gebied, zoals voor Mist On The Lake en That Ship Has Sailed, ere wie ere toekomt. Na een aantal eerdere rock albums, die allemaal pas na zijn vijftigste verjaardag tot stand kwamen, is er dan nu eindelijk een album waar de kwaliteiten van Hackett optimaal worden benut, niet in de laatste plaats door het uitstekende (elektrische) gitaar werk van de van oorsprong toch klassiek/akoestisch georiënteerde Fletcher.

Op “Beyond The Stars” vertrekken John en Nick op een epische reis door tijd en ruimte, van weemoedig herinneringen ophalen over gelukkigere tijden tot een visie van een Orwelliaanse toekomst. Negen nummers met zoals, al eerder vermeld, een veel duidelijker prog signatuur dan op eerdere albums, met een hoofdrol voor Nick Fletcher’s virtuositeit op de gitaar, naast John’s kenmerkende fluitspel. Hun samenwerking op compositorisch gebied, voor het eerst te horen op het John Hackett Band-album “We Are Not Alone” uit 2017, wordt steeds sterker, wat op “Beyond The Stars” heel goed te horen is.

Openings- en titelnummer Beyond The Stars start met een rockgitaar en de solozang van John. De interactie tussen gitaar en fluit met de vreemde maatvoering komt me bekend voor van de duetten tussen de broers John en Steve eind jaren zeventig/begin tachtig. Dan gaat Nick Fletcher los en hoor ik duidelijke invloeden van Allan Holdsworth in één van die typische razendsnelle glissando solo’s van die laatste. Prima opener, dit goed in het gehoor liggend rock nummer. Op A Horse Named Cadillac steekt Fletcher op zijn Gilmour’s van wal zonder begeleiding, daarna ontrolt zich een steady mid-tempo rocker met solozang van Hackett. “The good guys win in this part of town” zingt hij waarna Fletcher het nummer met Gilmour-achtige spel bekroont. Zit ik nu te luisteren naar Nick Fletcher of een reïncarnatie van de al gememoreerde en betreurde Allan Holdsworth? A Time In Place had zo op pakweg “IOU” of ” Feels Like Good To Me” kunnen staan, zelfs de stem van Hackett heeft de buigingen die ook Annette Peacock had op de eerste Bill Bruford albums, griezelig en heerlijk tegelijkertijd.

Prachtige fretloze bas tonen van Simon Hall op Leaving It All Behind terwijl Fletcher met open akkoorden strooit en Hackett zingt en fluit speelt in dit dromerige nummer. Op The Spyglass gaat het tempo omhoog in een song die sterke referenties heeft aan het oude Genesis, vooral qua ritme, maar zo mogelijk nog meer doet denken aan het werk van zijn oudere broer op pakweg “Defector” (Slogans). Fijne progsong met tempowisselingen en een mooi akoestisch middenstuk en vocoder zang. Mist On The Lake is een van de langere epische nummers op het nieuwe album, met bijna negen minuten Het nummer start met akoestische gitaar tegen ruimtelijke, vioolachtige klanken bekend van, daar heb je ‘m weer, Allan H. En vervolgt met heerlijk lyrisch spel van Nick Fletcher die van mij toch wel de revelatie van dit album mag worden genoemd. Uitstekende progsong met een herkenbaar en terugkerend thema, hoogtepunt.

The Waves Of Fair Isle laat het grote talent van gitarist Fletcher nogmaals horen, ditmaal in een kort maar sfeervol nummer waarbij akoestische- en elektrische gitaar elkaar omarmen. Het rustpuntje wordt direct gevolgd door het rockende Sign Of The Times, een recht-toe-recht-aan uptempo nummer met een makkelijk meezingbaar refrein. Gaat het ongetwijfeld goed doen tijdens live optredens. Het epische That Ship Has Sailed is de afsluiter en met afstand het langste nummer, met ruim elf minuten. Qua compositie en zang doet het me denken aan een symfonische versie van Wishbone Ash. Zonder meer een van de beste nummers op “Beyond The Stars”, niet in de laatste plaats door de stemmings- en tempowisselingen en mellotrongeluiden. Voeg daar het lichtvoetige fluitspel en stemmige en cleane gitaarspel aan toe en je hebt een topper in handen. Complimenten ook aan het adres van drummer Wayne Proctor (King King). Het is heerlijk wegzweven op dit, misschien wel beste, nummer van het nieuwe album.

Is er dan helemaal geen punt van kritiek te noemen bij zoveel loftuitingen? Toch wel: de stem van John Hackett is niet altijd even overtuigend, misschien moet hij eens goed luisteren naar de laatste albums van zijn broer (waar hij trouwens zelf aan meegewerkt heeft) wiens herwonnen zelfvertrouwen momenteel prachtige vocale momenten oplevert. Daar staat weer het fenomenale spel van Nick Fletcher tegenover, zeer prominent aanwezig en drager van grote delen van het album. Maar het meest opvallende is toch de ommezwaai naar een meer duidelijk prog signatuur. Op deze manier is de John Hackett Band een meer dan welkome aanvulling in het grote aanbod van progressieve rockbands.

Kort na het uitbrengen van het nieuwe album werd bekend dat de John Hackett Band één van de optredende artiesten zal zijn op de achtste editie van het Progdreams Festival in de Boerderij in Zoetermeer, wat dit keer plaats vindt in september 2019. De speciale uitgave van het album “We Are Not Alone” bevat een bonus CD waarop al te horen valt dat de heren live hun mannetje staan. Een extra reden om het festival met een bezoekje te vereren.

Alex Driessen

Koop bij bol.com

Send this to a friend