Holden, JohnAlbum

John Holden is een multi-instrumentalist en producer uit Chelsire, Engeland. Met “Capture Light” heeft Holden een imposant en zeer genietbaar debuut afgeleverd. Holden maakt typische Engelse, ‘pastorale’ symfonische rock. Zijn muziek belandt ergens in het midden van Genesis en Camel. Een beetje zoals Big Big Train doet, maar dan wel anders. Holdens muziek is zachter, lieflijker, warmer.

Bij de eerste klanken van Tears From The Sun waan je je direct in een warm bad. Het is alsof je een prachtige kathedraal inloopt en je overweldigd wordt; niet alleen door wat je ziet maar vooral door de sacrale sfeer. Dit roept bij mij de intro van Tears From The Sun op. Zeker door het fijne orgelspel en de gedragen sfeer van het nummer.

Het titelnummer is van zeer grote klasse. Het begint ingetogen en er vormt zich al snel een fijne melodie en goedvolle zang van Joe Payne. Het nummer vloeit en is weldadig. De toetsen van Oliver Wakeman maken het af. Capture Light gaat over de rivaliteit van twee Italiaanse schilders uit de Renaissance: Titiaan en Tintoretto. Holden is een geboren verhalenverteller en evenals bij het werk van Big Big Train vind ik dat een meerwaarde bovenop de schoonheid van de muziek.

Het gospelachtige sfeertje in combinatie met gedragen symfo komt samen in Ancient Of Days. Het komt wellicht door de zang van Marc Atkinson, maar deze song doet sterk denken aan Riversea. Het doet me denken aan het nummer Falling Stars op “Out Of An Ancient Planet”.

One Race gaat over de race van Jesse Owens tijdens de 100 meter op de Olympische Spelen. Als donkere atleet won hij vier maal goud op de Spelen die als propagandamiddel van Nazi-Duitsland werden gebruikt. Wat ik heel mooi vind in dit nummer is de afwisseling van de stemmen. De mannelijke stemmen van Joe Payne en Jean Pageau, en de vrouwelijke stem van Julie Garter.

Met het relaxte nummer Seaglass Hearts sluit Holden zijn debuut-cd af. Alsof je ’s avonds naar een zonondergang kijkt, dat gevoel roept het mij bij op. De woorden die mij blijven hangen zijn vooral ‘aangenaam’ en ‘sfeervol’.

Bovendien vind ik het spelniveau op deze cd hoog. De composities zitten doordacht in elkaar en worden zeer goed uitgevoerd. Naast de kwaliteiten van Holden ligt dat aan een keur van muzikanten. Ik noem er een aantal. Zo hebben Oliver Day (onder andere Fragile Yes Tribute Band), Joe Payne (The Enid), Peter Jones (Tiger Moth Tales, Camel), Jean Pageau (Mystery) en Gary O’Toole (band Steve Hackett) hun medewerking verleend aan “Capture Light”.

Holden staat garant voor sfeervolle, gedragen, typische Engelse symfo. Er wordt extra diepgang gecreëerd door de verhalen die verteld worden. Kortom, het is allemaal heel mooi en daar zit wel een beetje de valkuil. Op een gegeven moment ga je wel verlangen naar muziek met een scherper randje. Tenminste ik dan. Maar verder kan ik niet anders zeggen dat “Capture Light” een heel goede plaat is.