Jono El GrandeAlbum

Het is toch altijd erg leuk als je als recensent een totaal onbekend werkje voor je krijgt en dat dit dan toch wel een absolute parel blijkt te zijn. Zo’n parel dat je je gaat afvragen hoe het mogelijk is dat je nog nooit eerder van dezelfde band gehoord hebt. Het is natuurlijk al lang duidelijk dat dit het geval was bij mij voor deze “Melody Of A Muddled Mason” van Jono El Grande.

De eerste vraag die we ons dan moeten stellen, en die ik me zelf ook stelde, is wie of wat dit eigenlijk is. En Jono El Grande blijkt een Noorse muzikant en componist te zijn die zelf RIO/Avant-Prog en Canterbury als grootste invloeden vernoemt. Meer specifiek spreekt hij dan over dingen als Henry Cow, Magma, Igor Stravinsky en vooral Frank Zappa. Een mix die je op zich wel vaker bij bands in dit subgenre ervaart natuurlijk, maar die me hier toch wel anders aandoet eigenlijk.

En wat maakt de muziek van deze Noor dan wel anders dan de meeste RIO/Avant-Prog bands? Die invloed die ik eerder al ietwat meer benadrukte: Frank Zappa. Nu was Zappa natuurlijk een erg eclectische muzikant, dus kan je zijn invloed in veel verschillende soorten muziek horen terugkomen. Maar bij Jon El Grande is het echt frappant. Neem nu bijvoorbeeld het openingsnummer, Bach’s Beach: je zit al bij de eerste noten ietwat te denken aan Zappa, maar wanneer de zang dan invalt, is het gewoon je reinste Frank Zappa. Zelfs de stem en de manier van zingen doet je aan hem denken.

Geweldig nieuws natuurlijk voor de liefhebbers van Frank Zappa, want ze krijgen hiermee als het ware bijna een bastaardzoon van Zappa voorgeschoteld. Maar het goede nieuws is dat Jono El Grande’s muziek niet alleen zo klinkt, maar dat hij ook het gevoel voor originele composities mee heeft. Hij speelt dus geen Zappa-kopie maar creatieve muziek beïnvloed door hem.

Doch gaat Jono El Grande op dit album ook andere richtingen opzoeken in zijn muziek en vermijdt zo een echte Zappa-kloon te worden. Maar op momenten wijkt dit meer af naar de chamber rock dat dichterbij ligt bij wat de meer ‘mainstream’ Avant-Prog is in deze tijd. Je krijgt op deze manier dus enorm uiteenlopende muziek.

“Melody Of A Muddled Mason” staat dan ook bol van de creativiteit, vreemde wendingen en bizarre combinaties. Zo vertelt het promosheet mij toch, en ik kan eigenlijk alleen maar letterlijk overnemen: het klopt gewoon helemaal. Dit is exact wat je bij deze Noren kan verwachten en wat je dan ook krijgt. Altijd fijn als het promosheet absoluut niet overdrijft en ons gewoon de staalharde waarheid verkoopt.

Ook moet ik toch nog eens extra de hoes vermelden. Deze is gecreëerd door Kim Hiorthøy en is best bijzonder te noemen. Het springt er echt uit en ziet er nog eens echt mooi uit. Ook vorige hoezen van oudere albums zien er trouwens best indrukwekkend uit. Het nodigt wat mij betreft echt uit tot het verkennen van deze bijzondere muziek.

En dat verkennen loont echt wel de moeite. Deze “Melody Of A Muddled Mason” is een verrassend goed album. Een dat ik echt alleen maar kan aanraden aan iedere avontuurlijk ingestelde progliefhebber. En ikzelf denk dat ik maar eens op zoek ga naar Jono El Grande’s ouder werk. Oh, en wat Frank Zappa beluisteren.

Peter Van Haerenborgh