Carballido, JoseAlbum

Een pretentieus plaatje. Niet meer en zeker ook niet minder.

Jose Carballido is 1979 geboren in het Duitse Mannheim waarna hij op tweejarige leeftijd verhuist naar Spanje. Al op zeer jonge leeftijd beheerst hij de gitaar en het logische gevolg van die passie is een studie akoestische gitaar aan de universiteit. Daarnaast heeft hij een studie moderne muziek en elektrische gitaar succesvol afgerond. In zijn pubertijd heeft hij in diverse bands gespeeld die ook vrij verschillend van muziekstromingen waren, zelfs een band die barokmuziek maakte. In het heden houdt hij zich naast zijn eigen muzikale projecten ook bezig met de hardrockformatie Aeternam.

De muziek die Carballido brengt is theatraal te noemen, gedeeltelijk door de muziek en zang, gedeeltelijk door de theatrale zang en de  productie die in het bijzonder refereert naar musicals. Het verhaal achter deze dubbele cd is daar natuurlijk ook geknipt voor. Het is een klassiek verhaal over twee geliefden waarvan één op tragische wijze komt te overlijden. De eerste cd vertaalt de aanloop naar de dood, de tweede cd gaat grofweg over de verwerking van de tragedie.

Muzikaal is het gebodene in orde. Veel Spaanse akoestische gitaar, veel dwarsfluit, piano, strakke drums maar ook genoeg elektrische gitaarsolo’s. Vergelijkingen zijn moeilijk te maken, hoewel ik zo af en toe een link kan maken met de begin/midden periode van Therion, vooral geholpen door het koorgebruik in de muziek. Hoewel het er over het algemeen stevig aan toe gaat, kan ik er wat mij betreft geen metal/symfonisch labeltje aan hangen, zoals de band zelf prolongeert. Als ik een vergelijk moet maken, refereer ik tijdens de instrumentele passages aan Focus, voornamelijk door de combinatie van fluit en gitaar.

Jose Carballido neemt de solozang volledig voor zijn rekening, met op de achtergrond het koor, samengesteld uit klassiek geschoolde zangers en zangeressen. Carballido’s zang is redelijk te noemen, maar biedt geen uitdaging in variatie. Het koor is smaakvol toegepast, maar drukt een te nadrukkelijke stempel op het totaalgeluid van deze cd. Het wordt simpelweg te vaak gebruikt, waardoor het zelfs mij als liefhebber van zang binnen muziek gaat irriteren. Ook het gegeven dat alles Spaanstalig wordt gebracht is niet echt wereld veroverend te noemen. Carballido’s gitaarspel is een pluspunt, samen met zijn collega Daniel Anón geeft hij vaak een bijzonder duellerend karakter aan de virtuoze snaarpartijen.

Als laatste blijft de vraag over of ik u deze cd kan adviseren. Dat blijft een heikel punt aan het einde van deze recensie. Hoewel de liefhebber van theater en genoemde instrumenten (koor, gitaar, dwarsfluit!) met deze dubbel cd waar voor zijn geld krijgt, ben ik toch geneigd te zeggen dat dit een discutabel geval is. Naast de geboden virtuositeit blijft de niet Spaanstalige muziekliefhebber met een bepaalde leegte achter, aangezien het volledige verhaal niet optimaal tot uiting komt. De emotionele zang van Carballido bevestigt de suggestie dat hier emotionele taferelen bezongen worden. De aanmatigende muziek bevestigt dit nog eens extra. Als de essentie dan niet optimaal tot openbaring komt is dat op zijn minst spijtig te noemen.

Ruard Veltmaat