JPL

Retrospections volume III

Info
Uitgekomen in: 2018
Land van herkomst:  Frankrijk
Label: Quadrifonic
Website:  www.jplouveton.com
Tracklist
Un Doigt Sur La Gâchette (4:32)
Une Étrange Idée (5:10)
Luvmoovs (3:18)
Des Illusions (4:53)
Sur Les Pentes Glissantes De La Folie (6:10)
No Speed Limit (3:54)
Absent (6:00)
Ma Comète (5:50)
Mes Heures Sombres (8:04)
Jean Pierre Louveton: zang, gitaar, basgitaar, VST-instruments

Met medewerking van:
Jean Baptiste Itier: drums
Thibault Maurin: gitaarsolo op 3
Retrospections Volume III (2018)
Le Livre Blanc (2017)
Retrospections Volume II (2016)
MMXIV (2014)
Retrospections Volume I (2008)
Cannibales (2005)
Noir Et Blanc (2003)
Bienvenue Sur La Terre (2002)

Onder aanvoering van een sitarachtig geluid neemt zanger/gitarist Jean Pierre Louveton je via de bombastische intro van het instrumentale openingsnummer Un Doigt Sur La Gachette mee in zijn paradijselijke wereld. Het is altijd goed toeven in zijn contreien al staat de activiteit van zijn bands Wolfspring en Nemo de laatste jaren op een behoorlijk laag pitje. 2018 heeft weliswaar nog een nieuw opgenomen versie van het uit 2002 stammende Nemo-album “Presages” opgeleverd, het is z’n soloproject JPL dat de laatste jaren de kar trekt.

Zo levert hij met “Retrospections Volume III” z’n achtste soloplaat af in zestien jaar, een album dat helemaal in lijn ligt met z’n eerdere “Retrospections” en min of meer ook met het andere JPL-werk. Louveton heeft zich niet in bochten hoeven wringen om een en ander te realiseren. Hij kan bogen op een enorme vaardigheid waarbij hij zich altijd laat leiden door zijn smaak. Z’n onmetelijke liefde voor progressieve hardrock resulteert al jaren in bruisende muziek waarin regelmatig ruimte is voor funky en fusion-achtige overtones[Dv1] . Zo gaat het altijd bij Louveton, al moet gezegd worden dat bij de “Retrospections” het vizier enigszins anders afgesteld staat.

We horen op de “Retrospections” (en zeker ook op het hier besproken derde deel) een grote afwezige. Louveton is minder bezig z’n muziek te voorzien van psychedelische diepte waardoor alles directer klinkt, meer down to earth. Leg het album wat dat betreft maar eens naast voorgangers als “Cannibales” en “Le Livre Blanc”. De nummers van deze derde “Retrospections”-cd liggen beduidend minder zwaar op de maag. Vat dit niet op als kritiek, het heeft een ontwapenende charme, de hartstocht is wederom puur, de uitstraling sprankelend. Goede voorbeelden hiervan zijn ‘Une Etrange Idée’ en ‘Des Illusions’, terwijl het uptempo No Speed Limit toch ook genoemd mag worden.

Louveton doet erg veel zelf op het album. Behalve zingen en gitaar spelen hoor je hem uitbundig op de basgitaar spelen, zoals dat in eerdergenoemde opener duidelijk naar voren komt. Daarnaast heeft hij ook alle toetsenpartijen geprogrammeerd, dit via VST (Virtual Studio Technique). We hebben het dan over instrumenten die uitsluitend in het brein van de computer voorkomen. Voor de drums heeft hij een beroep gedaan op z’n Nemo-maatje Jean Baptiste Itier. Wie anders? Geen drummer ter wereld die hem beter aanvoelt. Verder is er nog een geweldige gitaarsolo van gastspeler Thibault Maurin in het funky Luvmoovs. Dit voor wat de credits betreft.

Sur Les Pentes Glissantes De La Folie is met z’n hoekige akkoorden, z’n zwierende momenten en z’n rondborstige toetsenthema het meest onstuimige nummer van het schijfje. Ma Comète daarentegen mag juist gelden als het meest bedaarde. Het zijn de op de voorgrond liggende toetsen en de gitaar arpeggio’s die hier voor zorgen. Tussen beide nummers door is daar het niet al te verheffende Absent en voor je het weet is het album aan z’n sluitstuk toe. Mes Heures Sombres heeft dan wel een zwaarmoedige titel, het is muzikaal allesbehalve somber. Louveton komt hier met een luchtige melodielijn die in al z’n expressie goed samengaat met de dynamische muziek. De laatste minuten van dit progressieve nummer doen erg denken aan de finale van Starship Trooper, het zinderende Yes nummer. Dat is eigenlijk raar want de composities van Louveton klinken waar dan ook heel Louveton.

Met “Retrospections Volume III” maakt de Fransman z’n wereld weer een stukje mooier. Zij die deze muziek al kennen kunnen dit album blind aanschaffen. Voor hen die nog niet bekend zijn met ‘s mans werk zal er een wereld opengaan.

Dick v/d Heijde


[Dv1]

Send this to a friend