JunXionAlbum

JunXion is een nieuwe Nederlandse progband, een viermansformatie bestaande uit toetsenist Martijn Hak, gitarist Maarten Jung, bassist Julian Haerkens en drummer Roel Trommelen, aangevuld met twee gastzangeressen en een celliste. De vraag is echter of je wel kan zeggen dat een band nieuw is als die al sinds 2010 bestaat. Eh, ja. Die tijd hebben de vier jonge muzikanten namelijk nodig gehad om uit te groeien tot deze veelbelovende groep. Luisterend naar “Stories Of The Revolution”, hun tweede album, hoor je een prettig aandoende klasse in alle toonaarden.

De bandleden van JunXion baden in bekwaamheid, waarbij hun spelniveau en hun componeerkwaliteiten bovengemiddeld hoog zijn. Enige vergelijking met de eveneens Nederlandse band Sky Architect is terecht, temeer daar JunXion zich ook bezig houdt met epische moderne jaren ‘70-prog. Daar houdt het vergelijkend warenonderzoek eigenlijk wel op. Beide bands hebben een enorme eigenheid en daar waar Sky Architect z’n muziek lardeert met psychedelische elementen komt Junxion met jazzrock, metal en electronics.

De ster in spé, die JunXion heet, maakt muziek die voor een groot deel een instrumentale uitstraling heeft en zo hier en daar een zangblok kent dat ingezongen is door Jeryh Luz en Marijn Zeeman, de twee gastzangeressen. Het maakt het album tot een weelderig geheel vol adequate tempo- en sfeerwisselingen. Er wordt dan ook het nodige verteld, zowel muzikaal als tekstueel. Science fiction is op het maken van muziek na de grootst gemene deler van de bandleden en je wordt op het schijfje veertig minuten lang blootgesteld aan hun zelfgeschreven verhaal. Veertig minuten is weliswaar kort, elke byte is echter raak. Junxion komt met drie lange nummers van respectievelijk 13:16, 11:01 en 11:52 met als afsluiter een bonustrack van 5:03. Het album neemt je mee naar een verre planeet, ergens in de niet-nabije toekomst. Het is een verhaal vol culturele, sociale en filosofische toestanden die op hun beurt weer zijn te herleiden naar het hier en nu.

“Stories Of The Revolution” gaat daverend van start met de filmische opening van Polyalphabetical Substitution Cipher waar de drums marcheren en de sfeer haast gothic is. Je zou het de albumopener kunnen noemen aangezien de band daarna wederom met een intro komt. Loopjes van gitaar en basgitaar zetten het nummer in gang inclusief een flitsende solo op piano. Wat volgt is een heerlijke aaneenschakeling van prachtige thema’s, fraai in elkaar gevlochten zangpartijen en een smaakvolle gitaarsolo in metallic lak. Het nummer eindigt bombastisch. Het daaropvolgende instrumentale Epiphany kent twee gezichten. Allereerst is er een heavy stuk dat fraaie breaks heeft inclusief een passage met cello, steeds meer evolueert het nummer zich tot prachtige symfonische jazzrock. Hoogtepunt is een briljante gitaarsolo van Maarten Jung die klinkt alsof Jan Akerman een solo bij Kayak heeft ingespeeld. Sterk is de combinatie die Jung aan de dag legt van virtuositeit en melodie. Het harmonieert allemaal geweldig dankzij de tonale keuzes die Jung maakt.

En voor je het weet zit je alweer in epic nummer drie, Compulsion To Psychogenesis. Hier is het van het zelfde laken een pak, veel muzikaliteit verpakt in behapbare complexe structuren. We horen het nummer aanzwellen tot Ayreon-achtige proporties en de dames zingen er lustig op los. Als het nummer ten einde is, zit het reguliere album erop waarna het aan een bonustrack de eer is het licht echt uit te doen. Een bonustrack? Breaking Waves is een lekkere pot symfonische jazzrock die moeiteloos in het geheel past. En zo komt er een geweldig eind aan een perfect album.

Het is te hopen dat JunXion in deze bezetting nog vele albums gaat maken. Het is daarbij buitengewoon wenselijk dat de bandleden ongeremd hun hart kunnen blijven volgen. Wat een bijzondere band. Wat een bijzondere band.