KalandraAlbum

Myrkur, Aina, Pure Reason Revolution en Charlotte Wessels in één album? Het kan.

Of beter: Kalandra kan.

Kalandra is een band samengesteld uit Noorse en Zweedse muzikanten. De bandleden zijn stuk voor stuk opgeleid binnen de scene van melancholische Noorse folk en – zoals ze zelf zeggen – tussen rauwe gitaren, maar voegen daar etherische melodieën aan toe, die leiden tot boeiende muzikale landschappen. Die stelling ontwikkelt meer aan kracht naarmate het album vordert.

De formatie is in 2011 opgericht en binnen dat decennium heeft het veel tijd en moeite besteed aan het creëren van haar eigen unieke geluid en het bouwen van een eigen studio. Inclusief dit album bracht de band vier studioalbums uit en toerde het vooral als support act voor soortgelijke bands als Gåte, Seigmen, Wardruna en Eivør. Een doorbraak vormde een cover van Helvegen van Wardruna, die meer dan vier miljoen keer werd bekeken op YouTube. In 2020 werd hun debuutalbum “The Line” uitgebracht, waarna ze onder andere toerden met Leprous. Daarnaast heeft het gezelschap in hun eigen muziekstudio in Oslo muziek gemaakt voor de HBO Nordic-serie “Beforeigners” en de volledige soundtrack voor de gameserie “Kingdom Two Crowns”.

Opvallend is dat het album bij de eerste luisterbeurt al bijzonder aantrekkelijk en veelzijdig klinkt, maar bij elke luisterbeurt meer details onthult. In één zin brengt Kalandra progressieve rock met folk, metal en alternatieve elementen, maar serveert het ook ambiente en akoestische toepassingen. I Am is de starter van het album en sluit volledig aan bij die omschrijving: progressief maar toch ook een beetje alternatief. The State of the World toont de veelzijdigheid en kwaliteit van zangeres Katrine Stenbekk naast de innovatie van de band zelf. Atmosfeer, strijkers, een opbouwend karakter, aangevuld met een protesttekst, dit is overduidelijk een indrukwekkende song op het album. In Bardaginn worden we wat meer geconfronteerd met de folkelementen van de band. Het begint stilistisch en bouwt op in intensiteit. Het biedt stevige rock met lichte metalinvloeden, maar toch ook hier weer folkelementen. Een van de vele sterke nummers op het album.

I’ll Get There One Day is een track waarin je de interesse van de band voor oosterse muziek herkent. Gemixt met een poppy en een stemmig ritme zorgt het dat je heerlijk kan afdwalen in de muziek. Ambient en atmosferisch klinkt Hytta. Alsof je boven de Noorse fjorden zweeft, rustgevend en het zet je verbeeldingskracht aan tot visuele beelden, waardoor het een filmisch karakter krijgt. Segla is een mooie opvolger van die status, het wordt gezongen in het Noors. Ondanks dat kun je de emotie en de boodschap van het nummer voelen, ook al versta je er geen woord van. Rustig en akoestisch is I Remember A Time. Ook hier zingt Katrine Stenbekk over haar gevoelens, wat ook de rode draad is van het album. Ze beschrijft in de teksten op het album hoe ze het leven waarneemt en vervolgens vormgeeft en verwerkt. De van tijd tot tijd stratosfeer-achtige zang is boeiend en haar klank verschijnt bij veel nummers telkens in een andere vorm, waardoor er variatie ontstaat in de muziek.

Atmosferische rock met popinvloeden, progressieve elementen, gitaarriffs, ambient, af en toe dromerig, het is allemaal vertegenwoordigd op één cd. En toch met een duidelijke lijn op creatief gebied, dit alles biedt de nieuwe cd van Kalandra. Op zijn minst is dit een juweel voor het jaar 2024.