Veelzijdigheid troef
Een zelfverzonnen gezegde dat wat mij betreft synoniem staat voor de naam Anton Belov. Deze Russische multi-instrumentalist kan extreme metal produceren, maar van nog betere kwaliteit is zijn post-rock/ambiente muziek. Belov denkt in diversiteit en niet in gebaande paden. Dat zorgt ervoor dat de luisteraar zich kan verschuilen in metaforen van verschillende pluimage.
“Aava Tuulen Maa” is het derde album van de Russische band Kauan, maar ligt op een volledig andere weg dan de voorgaande albums van de band. Nou volledig, dat is ook overtrokken, maar waar de band op de andere twee cd’s de verschillende soorten metal omarmt, schudt het die kant op dit album volledig van zich af. De muziek schaart zich bijvoorbeeld achter de composities van de band Tenhi; een Finse folkrock band. De songs op dit album raken vooral een wijde omtrek van postrock aan, wellicht dat zelfs de liefhebber van Sigur Rós zich ook in de muziek van Kauan kan vinden.
Dat bewijs is gelijk al te horen tijdens opener Ommeltu Polku. De intro wordt bepaald door een flinke regen en onweersbui en daarna worden we opgewarmd door een vriendelijk klinkende gitaar en piano. Het is gelijk duidelijk dat Belov een andere drumtechniek hanteert dan op de voorgaande albums, maar daarover later meer. Stapsgewijs worden meer instrumenten toegevoegd aan de muziek, maar vooral schoonheid regeert binnen deze track. Je wordt overvallen door de rust en nergens is ook meer één spoor van metal te vinden. Filmische, atmosferische klanken vullen de ruimte waarin je de muziek beluistert. Een prachtige instrumentale opwarmer van de cd.
De regen blijft regeren over deze cd en lijmt elke song aan elkaar. Als je verdiept raakt in de muziek van deze band ontdek je al snel dat Belov wordt aangetrokken door de kou en grilligheid van het klimaat waarin hij is opgegroeid. In geluidsfragmenten over de diverse cd’s horen we vaak regen, onweer, wind en kou als rode draad door de muziek. De meeslepende composities op dit album versterken ook het effect van de mistroostigheid die de regen met zich meebrengt.
Dat Belov een begaafd pianist is, blijkt ook hier op “Aava Tuulen Maa”. Hij kan wat mij betreft concurreren met een begaafd pianist als Philip Glass en qua improvisatie en filmische aanpak met een artiest als Hans Zimmer. De muziek glijdt vaak naadloos over van pianoklanken naar elektronische synths en weer terug. Juist die toepassing zorgt voor het bijzondere aspect binnen de muziek van Kauan. De afsluiter van dit album, het tien minuten durende epische Neulana Hetkessa verenigt zowel de piano als de elektronische toetsen op sublieme wijze. Eén van de beste songs die Belov ooit heeft geschreven!
Ook kenmerkend ten opzichte van de andere twee albums is dat Belov zichzelf bedient zonder de grunts binnen zijn vocale begeleiding. Hij zingt rustig en meeslepend, maar klinkt vaak ook wat monotoon. Overigens irriteert dat nergens, maar je kan hem ook niet complimenteren met een briljante techniek of uithaal. Eenvoudig tot in de kern en daardoor zorgt hij samen met de ambiente muziek dat je volledig tot rust komt.
Een extra dimensie aan dit album brengen de drums, die vooral ruimtelijk en organisch zijn opgenomen. Het is alsof je zelf naast de drumkit staat, zo intens zijn ze opgenomen en de productie zorgt er voor dat de ritmesectie een belangrijke positie binnen het instrumentarium inneemt. Ook ruimtelijk ogenomen zijn andere details, neem bijvoorbeeld het overvliegende vliegtuig in de track Valveuni. Vooral met je hoofdtelefoon op je oren valt er veel te ontdekken en te genieten op dit album.
De band bereikt met deze cd in het buitenland meer bekendheid en krijgt met deze cd ook de erkenning die het verdient. De lovende recensies zijn wereldwijd niet aan te slepen. Desondanks is het opmerkelijk en vreemd dat deze band nog jarenlang moet wachten voor het de nodige bekendheid in Nederland krijgt. Dit is mede door de levendige productie één van de meest indrukwekkende cd’s die ik ooit heb mogen beluisteren. Surf dan nu naar de Bandcamp pagina van Kauan en je zal genieten vanaf de eerste tot aan de laatste minuut!
Ruard Veltmaat