Kebnekajse

Idioten

Info
Uitgekomen in: 2011
Land van herkomst: Zweden
Label: Subliminal Sounds
Website: www.kebnekajse.se
MySpace: www.myspace.com/kebnekajse
Tracklist
Barfota (7:35)
Fäbodpsalm (4:01)
From-Olle (2:44)
Idioten (4:09)
Senegal Beat (4:13)
Tax Free (5:36)
Hans & Greta (3:44)
Senpolska (5:18)
Stockholmspolska (2:33)
Sangenuten (7:19)
Hassan Bah: djembé, conga's en timbales
Pelle Ekman: drums
Mats Glenngård: viool, elektrische viool en mandoline
Kenny Håkansson: gitaar
Göran Lagerberg: basgitaar, gitaar
Thomas Netzler: basgitaar
Idioten (2011)
Kebnekajse (2009)
Vi Drar Vidare (1978)
Elefanten (1977)
Ljus från Afrika (1976)
Kebnekaise III (1975)
Kebnekaise (1973)
Resa Mot Okänt Mål (1971)

Kebnekaise is de naam van Zwedens hoogste berg, alsmede van een voornamelijk in de jaren ’70 actieve symfogroep uit datzelfde land. De band maakte in die periode zes studioalbums en verdween toen uit beeld. Dertig jaar later volgde een comeback, waarbij de naam subtiel veranderd was in Kebnekajse en het op ruim drie kwartier klokkende “Idioten” is de tweede vrucht van de herrezen noorderlingen.

De muziek van Kebnekajse laat zich in essentie in de hoek der progressieve folk plaatsen, met wat uitwaaieringen naar onder meer fusion, hardrock en afropop. Het bandgeluid bevindt zich ergens tussen landgenoten als Änglagård (maar dan een paar tinten zonniger) en Angelsaksische oerhelden als Fairport Convention (maar dan een stuk minder puristisch). Het was indertijd al een beetje een ratjetoe aan stijlen en op deze langspeler is het niet anders. Voeg daaraan toe dat “Idioten” een compleet instrumentaal album is en de mededeling dat de plaat bij vlagen een wat willekeurige indruk maakt, komt niet uit de lucht vallen.

Niettemin is “Idioten” alleraardigst. Er staan wat nieuwe composities op (voornamelijk van informeel bandleider Kenny Håkansson), maar ook, zoals regelmatig in deze hoek van de muziek, wat traditionals. Verder is Tax Free een eerbetoon aan wijlen Bo Hansson (het door hem geschreven nummer werd vooral bekend in de uitvoering van Jimi Hendrix). De productie is nadrukkelijk vintage, maar ook het songmateriaal had gerust allemaal een jaar of veertig oud kunnen zijn, met desnoods een neerwaartse uitschieter tot dertig jaar voor de ‘moderne’ Afrikaanse percussie van Hassan Bah die met name op Senegal Beat opgeld doet. De deuntjes zijn op zichzelf nog wel eens wat inwisselbaar, maar juist de behoorlijke variatie tussen de nummers maakt “Idioten” tot een aangename luistertrip, waarin Mats Glenngårds heerlijke mandoline- en vooral vioolspel misschien wel de roodste draad is.

Je kunt verdedigen dat de achtste langspeler van Kebnekajse niks nieuws onder de zon is. Met de bijna volmaakte obscuriteit waarin de band zich bevindt, vraag ik me evenwel af hoeveel lezers dit gefundeerd kunnen doen. Wie Kebnekajse domweg als een nieuwe retroprogband met een veelbelovend debuut beschouwt, kan daarmee een prima werkstukje in huis halen.

Casper Middelkamp

Send this to a friend