Het lijkt wel of onze Zoetermeerse progpostbus in toenemende mate wordt gevuld met muziek van zogenaamde doe-het-zelvers in de muziek. En met deze doe-het-zelvers bedoel ik dan muzikanten die zonder of met zeer weinig hulp van derden een heel album componeren, volspelen, produceren en distribueren. Niet ontoevallig loopt die ontwikkeling parallel aan de ontwikkeling van technische en digitale mogelijkheden. En die zijn anno 2010 vrijwel onbegrensd, al zullen we daar met zijn allen in 2020 vast heel hard om lachen.
Toch zou ik alle zichzelf ongetwijfeld respecterende muzikanten willen oproepen goed na te denken alvorens hun hersenspinsels toe te vertrouwen aan een muziekdrager of ander medium. Want het bos groeit zo langzamerhand wel erg vol met allerhande bomen die het zicht op datzelfde mooie bos ontnemen. Wanneer die ontwikkeling zich voortzet hoeven wij ons over dit bos stukken minder zorgen te maken dan het snel slinkende tropische regenwoud.
Een nieuwe bijdrage aan het dichtbegroeide bos levert de Canadese multi-instrumentalist Serge Keravel met zijn derde boom “MUST”. Zijn twee eerdere bomen “Moods” en “Next” plantte hij achtereenvolgens in 2006 en 2008. Net als deze bomen zal zijn nieuwste bijdrage aan moeder Aarde niet tot de hemel gaan reiken en of ik moet mij wel heel erg vergissen. Serge Keravel is iemand die zich verdienstelijk manifesteert op diverse instrumenten. Op “Must” laat hij in elk geval horen op synthesizers, piano, gitaar, viool en tal van etnische snaarinstrumenten goed uit de voeten te kunnen. Dat dit de garantie is voor een album van onuitwisbare klasse, is daarmee niet gegarandeerd.
Onze Canadese vriend schotelt op dit album een vijftiental instrumentale composities voor die in speelduur variëren van drie tot vijf minuten. Al deze composities, die geheel van eigen hand zijn, missen helaas de spanning die je in de relatief korte speelduur mag verwachten. Zelfs de toegevoegde (computergegenereerde) ritmiek aan al deze nummers weten geen spanning te creëren. In tegendeel, de neiging tot slaap drong zich flink op. Deze voortkabbelende muziek laat zich dan ook het best beluisteren in de late uurtjes of op momenten wanneer je de slaap niet kunt vatten. Voor het overige zal deze muziek alleen de liefhebbers van Kitaro en Oliver Shanti kunnen bekoren.
Dat Keravel van huis uit grafisch ontwerper is bewijst hij met zijn fraai vormgegeven en zelf ontworpen website, waar vrijwel al zijn muziek te beluisteren is. Daar zou ik persoonlijk eerder voor kiezen dan de aanschaf van “Must”, een album wat in tegenstelling tot de titel doet vermoeden geen verplichte aanschaf is.
Hans Ravensbergen