Kingfisher Sky

Hallway Of Dreams

Info
Uitgekomen in: 2007
Land van herkomst: Nederland
Label: Suburban Records
Website: www.kingfishersky.com
MySpace: www.myspace.com/kingfishersky
Tracklist
The Craving (3:42)
Hallway Of Dreams (4:17)
Balance Of Power (4:22)
November (4:20)
Big Fish (3:29)
Through My Eyes (5:08)
Seven Feet (4:13)
Persephone (3:23)
Her White Dress (4:08)
Brody (4:37)
Sempre Fedele (4:09)
Ivar De Graaf: drums
Eric Hoogedoorn: basgitaar
Daan Janzing: gitaar
Edo van der Kolk: gitaar
George van Olffen: toetsen
Judith Rijnveld: zang

Met medewerking van:
Roswitha Abraham: viool in diverse tracks
Maartje Pel; viool in diverse tracks
Bouke Visser: Tin whistle in Her White Dress, Persophone en Big Fish
Hallway Of Dreams (2007)

Het zou makkelijk geweest zijn… Deze band vergelijken met Nederlands grootste muziek export product “Within Temptation”. Dat doen we dus  niet, al zijn er zeker raakvlakken.

Dit is er weer eentje. Een album wat tot op heden in de database van Progwereld ontbrak. Het album wordt gereleased in 2007, maar door onbegrijpelijke redenen is dit aan onze neus voorbij gegaan. Een regelrechte Schande? Nee, niet direct, dat zou teveel eer betekenen voor dit album, ondanks de prima kwaliteit. Maar progwereld pretendeert het Nederlands product veel aandacht te schenken en daar hoort dit album absoluut bij. Grondlegger van de band is Ivar de Graaf, voormalig drummer van Within Temptation en hij heeft de band in 2004 samen met partner Judith Rijnveld opgericht. Rijnveld is op haar beurt een klassiek geschoolde zangeres.

Wat valt er over deze schijf te vertellen? Veel. We worden onderworpen aan een gevarieerd album wat diverse invloeden kent. We horen basic metal, een progressief geluid, Keltische invloeden en een vleugje pop. Er is zoveel te beleven dat ik van mening ben dat er te weinig aangestuurd wordt naar één bepaalde stroming. Daardoor kan het  album tussen wal en schip belanden, omdat de band alle markten wil bedienen en niet kan kiezen tussen de meerdere stromingen. Zo kan het dus ook met u als luisteraar gaan, en staat te weinig materiaal op voor de metal fan, de prog-rock fan of de liefhebber van Keltische muziek.

Daardoor balanceert dit album voorbeeldig op het dunne koord. Soms denk je dat je naar een ‘lieflijk’ klinkend geheel luistert, maar dat kan een fractie later abrupt verstoord worden door stevig gitaargeluid. U zult in deze recensie ook wat meer vergelijkingen lezen dan ik normaal geef en waarmee ik normaal gesproken terughoudend mee probeer te zijn.

Wat in elk geval centraal staat is de hoge kwaliteit van de drums, de zangeres die een stem heeft waar je van alles in hoort en een bovengemiddeld gitaargeluid. En dan wil ik de andere muzikanten niet te kort doen, maar eerstgenoemde elementen vallen op door vakkundigheid en diversiteit. Zoals gezegd heeft Judith Rijnveld een meer dan behoorlijke stem, die soms doet denken aan Sharon den Adel, maar ook aan Nancy Wilson van de Canadese AOR band Heart.

Zoals ik al zei, varieert het album enorm. Nummers als Her White Dress en Big Fish hebben een folky sfeer en doen denken aan Iona en Clanned. Dat kkomt gedeeltelijk door het gebruik van de tin whistle, een fluit die kenmerkend is voor Keltische muziek.

ThroughYour Eyes is een geweldig klinkend nummer door de rol van Rijnveld.  Wat mij betreft had het heftige stuk na 2/3 van het nummer weg mogen blijven, aangezien het door Rijnveld  genoeg power heeft meegekregen, zonder het ‘geweld’ aan het einde.
Seven feet is een nummer dat, als je de zang wegdenkt, doet denken aan Riverside, Anathema of Porcupine Tree, je wordt alleen door Judith Rijnveld op een zijspoor gezet. In haar lager gezongen passages hoor ik veel vergelijkingen met de lagere stem van Sharon den Adel.

In November hoor je nog meer invloeden, kenmerkend is de Gilmoureske gitaarsolo.
Een track die mij niet kan bekoren is Persephone, voornamelijk om het feit dat er teveel stijlen door elkaar te horen zijn. Een beetje Keltic, rock en de gevarieerde zang van Judith maken het geheel een potpourri.

De mengeling van diverse stijlen die wordt gepresenteerd, kan er voor zorgen dat liefhebbers van één bepaald genre worden afgeschrikt. Het is mij persoonlijk teveel een smeltkroes geworden en wat mij betreft mag op een volgend album meer eigen identiteit toegevoegd worden. Toch heeft de band een mooi stukje werk afgeleverd, en uit betrouwbare bron heb ik begrepen dat er nu ook een celliste is toegevoegd aan de band. Dit kan bijzondere creaties opleveren, die misschien ook voor een meer eigen stijl kunnen zorgen. Ik kijk er naar uit!

Ruard Veltmaat

Send this to a friend