Kingfisher SkyAlbum

Eigenwijs, eigenzinnig en eigengereid dat zijn de kenmerken van de Haagse formatie Kingfisher Sky. In de recensies van hun vorige albums hebben we dit al regelmatig gesignaleerd. Maar op dit vierde album klinkt de band gevarieerder dan ooit.

Invloeden uit meerdere muziekstromingen zijn op een geheel eigen wijze samengevoegd op dit album. Variërend van klassiek, prog en metal tot folk en wereldse muziek, maar ook soul, techno en popmuziek komen voorbij. Vorig jaar bracht de band ter ere van hun tienjarige bestaan de ep “To Turn The Tables” uit met één episch nummer. Nu dus hun vierde volledige album, dat een waardig opvolger is van hun album “Arms Of Morpheus“ uit 2014.

Sky Scrape Window knalt er meteen lekker in, hoewel het nummer verderop nog niet weet te overtuigen. Ook met Paving Stones – dat dromerig begint en met een jazzy hiphop beat door huppelt – voldoet de band nog niet aan de verwachtingen. Maar met Golden Thrones maakt Kingfisher Sky dit meer dan goed. Golden Thrones is een pareltje, waarin zangeres Judith Rijnveld straalt, sterk wordt gesoleerd door Edo van der Kolk en ook het cellospel van Maaike Peterse weet te overtuigen. De opbouw van dit nummer is sterk en het indringende deuntje blijft nog even nazingen in je hoofd.

Walk With Brothers start met een John Lord-achtige Hammond opening en kent plotselinge tempo wisselingen waarbij de stevigere rockmuziek van Deep Purple wordt vermengd met de AOR sound van de gezusters Wilson van Heart en het eigenzinnige geluid van Kate Bush. Swimming Against The Tide is de meest vreemde eend in de bijt. Elektro/synth geluiden doorspekken dit nummer, bevat vreemde wendingen en tempowisselingen. Maar vooral het toetsenspel van Erik van Ittersum brengt dit nummer tot een hoogtepunt.

Het titelnummer Technicoloured Eyes is het best in het gehoor liggend en meest progressieve nummer. Ook hier zijn de Kate Bush invloed weer duidelijk aanwezig, waarbij de stem van Judith Rijnveld dit versterkt. Maar ook het indringende toetsenspel, met sterke drums, bas en gitaar geven iets mysterieus aan dit intrigerende nummer. Dit is zeker het meest proggy nummer, waarbij ik ook zeker de invloeden van Steven Wilson, Peter Gabriel en Mike Oldfield wil noemen.

Elf jaar na het verschijnen van het debuutalbum “Hallway Of Dreams” brengt Kingfisher Sky zijn vierde album uit. De band doet alles in eigen beheer en laat zich niet voorschrijven hoe en welke muziek ze moeten maken. Judith Rijnveld zegt hierover ‘We houden van onwijs veel soorten muziek en dat hoor je volgens mij ook op het nieuwe album terug’. Hun muziek is dan ook een eigenzinnige mengeling van de muziek de ze zelf mooi vinden en het is dan mooi meegenomen dat er meer mensen zijn die dit geweldig vinden.

Mario van Os