Exact 742 dagen na de cd-presentatie van “Realm Of Shadows” in Alphen aan den Rijn, presenteerde Knight Area het vierde studioalbum “Nine Paths” 138 kilometer oostwaarts in Ulft. Bewust werd gekozen voor het podium van de Dru Cultuurfabriek, op een steenworp afstand van de Duitse grens in de uiterste hoek van de Achterhoek. Knight Area is altijd al op zoek geweest naar grenzen en de keuze voor deze locatie benadrukt dat letterlijk. Zoals in een interview over “Nine Paths” op deze website valt te lezen, wil de groep doorstoten naar de bovenste regionen van het genre. Om dit te realiseren is achter de schermen een team met enthousiaste mensen geformeerd die met deskundig inzicht het pad helpt banen voor de muzikanten. Een pad wat deze zaterdagavond weloverwogen leidde naar Ulft.
Mede dankzij een gerichte mediacampagne, waaronder het verspreiden van duizenden flyers, een artikel in de Gelderlander en aandacht op ‘social media’, was de opkomst met meer dan 250 betalende bezoekers anno 2011 bijzonder goed. Om exact 21.00 uur betraden de ridders het podium om voor het eerst en wellicht ook voor het laatst het album “Nine Paths” integraal (in een licht andere volgorde) live ten gehore te brengen. Wat al vanaf de eerste minuten in Eversince You Killed Me opviel was het nieuwe en zeer verfrissende geluid van de groep. Alsof het goedlachse vijftal een verjongingskuur had ondergaan, speelde de groep gedurende een vol uur de pannen van het dak van de voormalige Dru haardenfabriek. Ik denk dat er sinds Normaal geen band meer zo oerend hard heeft geknald als Knight Area. Het was høken in het kwadraat, om maar in plaatselijke termen te blijven. Maar dan zonder strobalen.
Met een zeer fraai verzorgde lichtshow, inclusief het gebruik van laserlicht werd een perfecte ambiance gecreëerd. Helaas was de rookmachine aanvankelijk iets te uitbundig afgesteld en stond de zaal aan het begin van het concert stijf van de mist. Nadat de wolken waren opgetrokken kon men in de zaal ook visueel genieten van het zoals altijd ontspannen ogende vijftal. Met name Mark Smit was in zeer goede doen. Het valt immers niet mee om als frontman voor het eerst een nieuw album live op het podium te brengen. Het ging Smit en zijn kompanen in mijn beleving nog beter af dan de presentatie van “Realm Of Shadows”. De verwachtingen waren hoog of Delain-gastzangeres Charlotte Wessels haar opwachting zou maken in Please Come Home. Dat bleek helaas niet het geval, waardoor Mark Smit ook dat vocale aandeel voor rekening nam. Het valt te betwijfelen of we dit nummer ooit nog gaan terugzien op een setlist, tenzij een goede zangeres bereid wordt gevonden de meerwaarde ook live te brengen. Enige verwarring ontstond toen de groep naThe River het podium verliet en het podiumlicht uit ging. “We komen zo terug”, zei Mark Smit. Nu al pauze? Voor iedereen het goed besefte stond Smit in lange leren jas en zonnebril al weer op het podium en begon met het begin te zingen van de eerste drie minuten vanThe Balance. De tijd zal het leren of dit nummer de geschiedenis zal ingaan als een livefavoriet. De reacties van het publiek waren hoopvol. Wat een opbouw en wat een dynamiek.
In de ruime pauze, waarin het eerste exemplaar van de cd officieel door de groep werd uitgereikt aan pr-man Gert-Jan (Mr. Flyer) van Middelkoop, kon iedereen onder het genot van een drankje bijkomen en napraten met de bandleden.
Het tweede deel van set was ingeruimd voor ’the best of’. De groep kon putten uit materiaal van drie albums die alle evenredig aan bod kwamen. Het kostte de enthousiaste zaal weinig moeite de nummers, die vrijwel allemaal publiekslievelingen zijn, uit volle borst mee te zingen. Daarbij kwamen ook nummers aan bod die al geruime tijd niet meer live waren vertolkt. De toegift was zoals haast gewoonlijk ingeruimd voor Mortal Brow. Maar niet voordat Mark Vermeule een zeer aparte en humorvolle solo ten beste gaf die doorspekt was met bekende tunes van film en televisie. Het was de inleiding van een dampende toegift die zelden met meer overgave uit de zaal werd ondersteund als op deze 8 oktober 2011.
Zoals gebruikelijk na een ridderlijk optreden was de afterparty minstens zo gezellig. De exemplaren van “Nine Paths” gingen daarbij grif over de merchandisetafel, na uiteraard door de bandleden gesigneerd te zijn.
Verslag: Hans Ravensbergen
Fotografie: Stan Bouman (website: http://www.stanbouman.nl/)