Knitting By TwilightAlbum

Knitting By Twilight is een Amerikaans collectief rond componist en multimuzikant John Orsi. De band maakt een soort post-rock die in elk geval op deze ep een nogal percussieve inslag heeft. Veel klokkenspel, speelgoed percussie, potten en pannen. Soms is de muziek dromerig en bijna ambient, soms wordt er van wat dikker hout gezaagd voor met Tortoise vergelijkbare rock.

“Riding  The Way Back” is een kort plaatje met stukken die niet geschikt werden geacht voor het vorige studioalbum “An Evening Out Of Town”. Dat is een plaat die ik niet ken, maar waar ik wel nieuwsgierig naar word als ik deze 19 minuutjes aan me voorbij laat trekken. Wie de website van de band en het label bekijkt, wordt toch al een beetje hebberig van de prachtig uitgevoerde cd’s die men daar te koop aanbiedt.

Bijzonder filmische muziek die in één nummer zowel geheimzinnig Oosters als ronduit griezelig klinkt, vergezeld van wat overstuurde gitaren en synthesizervegen, minimalistische schetsjes en heel veel tingel-tangel, kortom: eindelijk weer eens een plaat die niet aan Porcupine Tree doet denken. Echt substantiële muziek wil het overigens niet worden, daarvoor is het gebodene te etherisch: het vervliegt snel en laat de luisteraar onvervuld achter.

Desalniettemin is een nummer als Blue Ink For Fountain Pens met die vibrafoons en die scheurende gitaar wel heel mooi. Dat geldt ook voor afsluiter Twirling Guitars And Glad Tambourines, waarvan de titel buitengewoon adequaat beschrijft wat er in het liedje gebeurt. Echte zeperds staan er toch niet op dit plaatje, maar daar is het dan ook wel lekker kort voor.

Muziek in een bijzonder klein uithoekje van het progressieve spectrum, maar wie zich openstelt voor het geklingel zal net als ik snel naar meer verlangen.

Erik Groeneweg