Knitting By TwilightAlbum

Ah, onze vrienden van Knitting By Twilight, of liever onze vriend Jon Orsi en zijn kornuiten. Deze Amerikanen zijn vaste gasten sinds ik een mini-cd in handen kreeg met de overblijvertjes van hun laatste langspeler “An Evening Out Of Town”. “Weathering” borduurt (eigenlijk breit, maar ja) min of meer voort op de muziek van die plaat, uitermate filmische instrumentale stukken met een grote nadruk op slagwerk. Dat is begrijpelijk, want Orsi is een groot slagwerker.

De stukken op “Weathering”, op zich al een titel die me aan David Sylvian doet denken, klinken ook nog eens zo: mooie smeren sonore synthesizers met veel authentieke percussie, hier en daar een fretloze bas, creatieve gitaarklanken en verder vooral ambience. Het klinkt allemaal even sprankelend, goed geproduceerd en smaakvol gearrangeerd. En over smaakvol gesproken: de plaat steekt ook nog eens in de fraaiste hoes van het jaar. Hij past in geen enkel cd-rekje, maar dat neem ik graag voor lief!

Dat wil niet zeggen dat alle stukken hetzelfde klinken. In A Thousand Islands zorgen gitaarlicks die van Robert Fripp hadden kunnen zijn voor een fijne dressing, die pittiger wordt naarmate de percussie het  tempo opdrijft. Rainy Day Trains is een schitterende kakofonie van bekkens en ander gestemd slagwerk, waar zowaar iets van een spoorwegovergang in doorklinkt. Harold’s Budds is een verwijzing naar de grootmeester van het ambiente toetsenwerk Harold Budd. Ook Heavy Weather is prachtig, donkere toetsenklanken, lekker getrommel en bergen sfeer.

The Doorman’s Dairy Dream is het beste stuk naar mijn smaak. Een heel mooie melodie in zware synthesizerklanken met wat gepaste tikken op bekkens, het is de soundtrack van een grootse film, het best te vergelijken met het filmwerk van Ryuichi Sakamoto. Overigens: grote delen van de plaat zijn op de website te beluisteren, dus ga er zeker even kijken!

Voor zover ik zijn werk ken is dit het allerbeste album dat Orsi ooit gemaakt heeft. Liefhebbers van het rustigere werk van Robert Fripp, van David Sylvian en zeker ook Terry Bozzio zouden deze plaat een kans moeten geven. Avontuurlijke wereldmuziek met heel veel diepte, die ondertussen niet meer het label van de voorbeelden, maar gewoon het keurwerk van de makers zelf verdient. Knitting By Twilight zal wel nooit een grote naam worden, maar wat zijn die mannen goed!

Erik Groeneweg