Herfst, KoenAlbum

Koen Herfst is waarschijnlijk over de gehele wereld het bekendst om zijn drumwerk dat hij doet voor de wereldbekende D.J. Armin van Buuren. Hierdoor heeft hij opgetreden in meer dan 35 landen en optredens verzorgd voor zo’n 180.000 bezoekers – een droom van iedere muzikant. Maar waar wij, als lezers van Progwereld, hem toch vooral van zouden kunnen kennen is zijn live inbreng bij bands als Epica en After Forever. Koen Herfst is dan ook een veelzijdig muzikant, die in meerdere verschillende genres zijn mannetje staat. En op dit eerste soloalbum laat hij deze veelheid ook doorklinken.

Bij een soloalbum van een drummer moet ik toch in eerste instantie denken aan een album als “Face Value” van Phil Collins. Een met drums doorspekt album, waar een fantastische drummer eens laat horen wat hij allemaal kan. Maar eigenlijk alleen op de instrumentale nummers wordt de nadruk gelegd op de drumkwaliteiten van Koen Herfst. Met name op het titelnummer Back To Balance wordt hij daarbij schitterend ondersteund door gitaarwerk van Marcel Singor.

Maar de overige nummers zijn toch vooral songgericht, waarbij de veelheid aan gastmuzikanten de toon van het nummer bepaalt. Maar liefst 25 gastmuzikanten werken mee aan dit album (zie de complete lijst onder de tab ‘bezetting’), waaronder Joost van den Broek, Coen Janssen, Mats Léven, Marcela Bovio, Rodney Blaze en Johan van Stratum. Met name de negen zangers en zangeressen bepalen de structuur van de nummers, die daardoor het album heel wisselend laat zijn, variërend van rock, metal, pop, hip hop tot dance.

Daniël de Jongh (Textures) is verantwoordelijk voor de zang op Here I Am en hiermede wordt dit het stevigste power nummer op het album. Mats Levén (Therion, Yngwie Malmsteen, Candlemass, Amaseffer) laat zich horen op Erase Or Rewind en I Don’t Need To Tell You. Met name op I Don’t Need To Tell You hoor ik zijn prachtige stem die ook het tot nu toe enige album van Amaseffer zo speciaal maakte. Dit nummer is mijn absolute favoriet op het album, met schitterend vioolwerk van Judith van der Klip (ex-Blaudzun) en ook nog een prachtig duet tussen Levén en Marcela Bovio (Stream of Passion).

Total Hate is dan weer een compleet ander nummer. Rapper Tai Stamph (Splendid) maakt van dit nummer een regelrecht hip hop nummer, dat mij er elke keer toe brengt om de ‘next’ button te gebruiken. Begone is weer heel anders. Het begin doet terugdenken aan zijn tijd bij After Forever. De kindergeluiden aan het begin van dit nummer hebben een sterke overeenkomst met Childhood In Minor van “Invisible Circles”, hetgeen te danken is aan de sterke orkestratie door Coen Janssen. Na deze opening volgt een scherpe wending waarbij het alternatieve powermetal geluid van My Propane wordt ingezet door Valerio Recenti.

Social Junkie is wederom van een heel andere orde. Startend met een robotachtige stem, volgt vervolgens een schreeuwerige Rodney Blaze (Xenobia, Ayreon, Star One), die wordt aangevuld door Claudia Soumeru (Bagga Bownz) met vrouwelijk zang. Dit nummer heeft een erg hoog tempo, waarbij Koen Herfst het aantal aanslagen op zijn drumkit flink heeft opgehoogd. Ward Palmen (Gunz N’ Rozes) geeft het nummer Now Is The Time een ware rock ’n roll feel. Een nummer dat het voornamelijk in de (Amerikaanse) live-shows goed zal doen, en misschien ook radio airplay kan krijgen. Op Never Been So Wrong heeft Koen Herfst zelf de vocalen voor zijn rekening genomen en wordt daarbij ondersteund door de Amerikaanse solozangeres Eva Kathryn. Het is hiermee wel direct een drummer nummer geworden, waarbij dus een perfecte drumsolo wordt weggegeven.

Met “Back To Balance” heeft Koen Herfst een veelzijdig album neergezet dat soms alle richtingen in schiet. Over de drumkwaliteiten van Herfst hoef ik het zeker niet te hebben, want die zijn uitstekend. Het is een album dat hij – volgens eigen zeggen – vooral voor zichzelf heeft gemaakt op zoek naar een gezonde balans in zijn leven en muziek. Door de veelheid aan stijlen op dit album is dit album erg moeilijk te plaatsen, maar zal vooral de liefhebbers van het wat steviger werk aanspreken. En natuurlijk voor de drumliefhebbers onder ons is deze schijf een must!

Mario van Os