KraftwerkAlbum

Het officiële debuut van Kraftwerk ligt hier voor mij ter bespreking. Enfin, het ligt hier enkel onder de vorm van digitale bytes omdat dit kleinood geeneens officieel beschikbaar is in de markt. Op enkele piratenversies na is dit album nooit meer uitgebracht sinds 1970. Blijkbaar zijn de heren Hütter en Schneider niet echt al te trots op dit album (en dit geldt overigens ook voor “Kraftwerk 2” en voor “Ralf & Florian”). Het is zelfs zo dat ze alle drie niet eens in “Der Katalog” of in het nieuwere “3-D Der Katalog” zijn opgenomen. Lijkt haast of onze Duitse vrienden die drie platen liefst zo snel mogelijk zouden willen vergeten. Dit maakt het natuurlijk wel des te interessanter voor ons, liefhebbers van obscure muziek, om die platen aan een onderzoek te onderwerpen. Met dan ook het debuut “Kraftwerk” (een jaar eerder verscheen ook nog “Tonefloat” onder naam Organisation) als onderwerp van deze recensie.

De bekende albums en tracks van Kraftwerk in gedachte houdende valt het eigenlijk bijna niet voor te stellen maar deze band is ooit begonnen met totaal andere muziek. Wat je hier hoort heeft eigenlijk amper nog iets te maken met hun bekende werk. Hoewel je natuurlijk wel kan argumenteren over “Autobahn” wat toch nog ietwat samenhangt met hun vroege werk. Het mag geen verrassing zijn dat dit vroege werk eerder onder krautrock geschaard mag worden. Je zou zelfs mogen stellen dat Kraftwerk mede verantwoordelijk is voor de ontwikkeling van dit soort muziek. Dat alles maakt “Kraftwerk” vooral zeer interessant maar ook zoekende.

Beide statements zie je zeer goed geïllustreerd meteen bij de A-kant van de plaat met Ruckzuck en Stratovarius. De opener is vooral een nummer dat klinkt alsof de band nog wat aan het zoeken is welke richting ze eigenlijk uit willen: een beetje fluit hier, daar een wat rustig repetitief ritme zonder echte grote explosie. Perfect om de luisteraar rustig aan mee te krijgen maar tegelijkertijd ook weer niet een bom om mee in huis te vallen.

Stratovarius klinkt dan weer zoals je verwacht van vroege krautrock. Met een zeer lange intro duurt het echter wel even voor dit nummer écht boeiend wordt. Het tweede gedeelte van Stratovarius is wat mij betreft het absolute hoogtepunt van dit album. Dit is die explosie waar we bij de opener op zaten te wachten: een intense gitaar-drum jam. Helaas is die intro gewoonweg te lang.

Kant B is wat mij betreft niet de beste kant, maar muzikaal wel zéér interessant. Zowel Megaherz als het begin van Von Himmel Hoch is niet van die aard dat het de luisteraar lang genoeg kan boeien. Het klinkt eigenlijk daardoor vooral als een experiment of oefening. En dat bevordert de luisterbaarheid niet meteen. Toch is er ook hier weer een explosie op het einde. Misschien wat te laat?

Wat je hier wel heel duidelijk hoort is hoe de vroege Kraftwerk zowel een invloed was op zijn latere zelf als op andere bands. Het zal absoluut niemand verbazen dat Neu! hier deel van uitmaakt. Zeker als je opmerkt dat zowel Klaus Dinger (hier aanwezig op het studio-album) als Michael Rother (enkel live) in deze periode deel uitmaakten van Kraftwerk. Gegroeid uit deze band zullen zij de sound die Hütter & Schneider hier ontwikkelden.

Als je deze “Kraftwerk” bekijkt in het grotere geheel, zowel in de discografie van Kraftwerk zelf als tussen andere Krautrock-bands, is dit album van onschatbare waarde. Je hoort hoe deze vooruitstrevende band zich begon te ontwikkelen en hoe zij meteen andere bands beïnvloedde. Maar helaas maakt dit van deze plaat nog geen erg goed album. Zeer interessante stukken maar niet over de hele lijn. Al bij al wel een aanrader.