KraftwerkAlbum

“Radio-activity” is in meerdere opzichten een bijzonder album in de Kraftwerkdiscografie. Om te beginnen is het de opvolger van een eerste commercieel succes onder de naam “Autobahn”. Hierdoor ontstaat meer ruimte (lees: budget) voor het onderhavige “Radio-activity”. Budget dat onder andere wordt aangewend voor allerhande technische snufjes welke hier uiteraard hoorbaar zijn. Verder is dit album de eerste in wat wordt genoemd de ultieme Kraftwerk bezetting, dat aan de basis staat van verder succes met de hierna te verschijnen elpees. Waar Kraftwerk door de jaren heen tekstueel verschil maakt tussen Duitse en Engelstalige uitgaven wordt dit album alleen qua titel ook onder de naam “Radio-Aktivität” uitgebracht, terwijl de teksten op beide releases identiek zijn. Tenslotte is dit album dankzij de titelsong houder van de mooiste electro-song ooit, van wie dan ook.

Gelukkig maar dat deze compositie het nostalgisch vinyl mocht zien, want ondanks het succes van “Autobahn” staat Kraftwerk ook in 1975 vooral bekend om zijn (te) hoge ‘Look mommy, no hands’ gehalte. Waarmee ik wil zeggen dat de wil om te experimenteren en het bedenken en vastleggen van leuke bliepjes en blopjes het wint van compositorisch vakmanschap. Een flink deel van de nummers is namelijk –hoewel stilistisch volledig verantwoord- geheel geen compositie, terwijl dat wat er wel voor doorgaat te vaak het niveau van ‘jaaaa, een reisje langs de Rijn, Rijn, Rijn…’ niet ontstijgt. Op Antenna na dan.

Oké, natuurlijk hoeft niemand mij de waarde van deze experimenteerdrang te vertellen. De invloed op later gevormde electropop bandjes is groot. Neemt niet weg dat een Kraftwerkalbum pas vanaf het hierna te verschijnen: “Trans Europa Express” mijn handen echt op elkaar weet te krijgen.

Waar ik hier nog melding van maak is het feit dat anno 2009 het materiaal goed schoongepoetst, kraak- en ruisvrij op schijf is gezet. Het bescheiden bijgeluid van vinyl draagt voor mij bij aan de feestvreugde, zeker op de ijle klanken van de titelsong maar het staat een ieder vrij hier een eigen voorkeur op na te houden. De liefhebber dan wel verzamelaar zal waarschijnlijk de complete serie remasters aanschaffen, haal je liever de krenten uit de pap dan zou ik me concentreren op de periode 1977 tot en met 1981. Met enig historisch besef bezien is dit album echter een must have, dat dan weer wel. Waarvan akte.

Govert Krul