KrakowAlbum

Een portie metal uit Polen, wie heeft daar geen zin in? Dat dacht ik namelijk uit de groepsnaam te halen maar na het nodige zoekwerk op internet blijkt Krakow een Noorse band te zijn uit het altijd sfeervolle stadje Bergen. Na het nodige uitgeplozen te hebben laat het label op haar site een heel andere duistere kant van dit fjordenstadje zien. Want de voor mij verrassend vele plaatselijke metalbands komen daar als trollen uit hun donkere grotten tevoorschijn.

Op zijn website omschrijft Krakow zichzelf muzikaal als kalm, agressief, meditatief en zenuwslopende post-rock, terwijl op de label site zij als bondige experimentele / post-metal band worden getypeerd. In de promo meldt Krakow inspiratie te halen uit Isis, Neurosis, Iron Maiden, Mastodon en Enslaved. In de prijzenkast pronkt hun tweede album “Diin”, nadat deze tot derde beste metal album van Metal Hammer Norway in dat jaar werd gekroond. Als naar nu blijkt dat Krakow al sinds 2005 actief is, moeten we ons de vraag stellen wat we al die tijd gemist hebben.

Met krap 35 minuten op de klokken is het album “Minus” mijn eerste muzikale kennismaking met de band. Na een eerste luisterbeurt klinkt alles bekend wat het metal genre in doorsnee biedt alleen de zang is even wennen. Als er niet gescreamed wordt is de zangproductie een bijzondere soort in dit genre. Ik typeer de hoge vocalen met nodige galm als een min of meer te herleiden sound uit de psychedelische jaren ’60 muziek. Afgezet tegen de stevige riffs is dat een wonderlijke combinatie maar als je je toch moet onderscheiden is het in dit genre als experiment een strategische slimme keuze en wordt het geluid in alle hertzbereiken niet volledig dichtgespijkerd met vuistdikke nagels. Ook al komt de zang daardoor soms wat zweverig over, bloemen in hun haar zal je niet vinden. Met de beukende drums en basgitaar en vele gitaaraanslagen zouden de bloemen er bij bosjes al snel uitvallen.

Progressief kan ik de eerste twee korte nummers ook niet noemen, maar voor een scheut metal in de geest van bovengenoemde bands, waar Krakow al eerder aangaf hun inspiratie uit te halen is het allemaal prima door te komen. Het bijna tien minuten durende instrumentale titelnummer Minus is een verrassend maar voor mij belangrijk omslagpunt naar een andere muziekstijl. Met een min of meer jazzy drumstijl, ritmische bas en ronkende post rock gitaren laat Krakow voor mij pas echt horen wat ze in hun mars hebben. Mogway is het eerste wat hier bij me opkomt en nadat een indringende dubbele basdrum het slot inluidt volgt het stevige einde waar het beukwerk meer op Russian Circles lijkt. Ik zou bijna gaan roepen “Alle trollen verzamelen” want dit moet Bergen en wijde omstreken pas echt aan het headbangen krijgen. Ook het slotnummer Tidlaus past in dit post metal rock genre waar pas op het eind de scheur weer even open gaat, van de zanger wel te verstaan. Met de drumstijl lijkt dit nummer op een ingekorte versie van het vijftien minuten durende titelnummer Iowa van Slipknot. Mochten er toch ergens bloemen verstopt zijn dan zullen die ondertussen al wel verwelkt zijn.

Al met al een interessante band met een album dat nog niet consistent is qua stijluitvoering maar waar ik zeer benieuwd ben hoe ze zich verder evolueren en hoop dat ze dat gaan spelen waar hun hart ligt, want dan blijft het niet bij ‘derde beste metal album 2012’ in Noorwegen.

Jos Driessen