Twintig minuten duurt deze ep. En aan het eind van die twintig minuten kan ik één zwaarwegend kritiekpunt neerleggen: de cd is te kort.
De band Krater bestaat uit vijf ervaren muzikanten en zijn afkomstig uit de regio Haarlem. De band is min of meer voortgekomen uit gerenommeerde bands als Baskerville, Gotcha!, Heist, Danika, Rubbermade en Ruby Q. Niet de minste namen, al zullen de verschillende muziekstijlen van de genoemde bands niet iedere progliefhebber bekoren. Geeft niets, want de stijl die de heren op deze ep presenteren is absoluut verantwoord voor deze site.
De muziek die Krater maakt kan je omschrijven als sfeervol, gelaagd, gruizig en broeierig, met knipoogjes naar de psychedelische jaren ’70 prog. De Fender Roads toetsen van Joost Nelissen zorgen met name voor dat jaren ’70 gevoel, maar er zijn meer aspecten die erop wijzen dat de heren door die jaren zijn beïnvloed. Ook de gitaren klinken af en toe of ze regelrecht uit de jaren zeventig geplukt zijn, hoewel moderne invloeden niet gemeden worden.
De ep start met het heerlijke lome Lightning Bulb, wat je in een heerlijk relaxte sfeer brengt. De toetsen zorgen voor een sfeervolle gloed over het nummer en de stem van Alex Krottje helpt een handje in het ‘feel good’ gevoel van het nummer. Life Of Stars begint een beetje als een Supertramp nummer, maar wanneer toetsenist Nelissen zijn Fender Roads toetsen op geheimzinnige wijze beroert, komt er een mooi samenspel tussen gitaar en drums en ontstaat er een psychedelisch karakter in het nummer. Ook Rivers heeft een duister randje, vooral versterkt door het sinistere gitaarloopje in de track die telkens weer terugkomt. De rest van het gitaargeluid klinkt lekker gruizig en door de ingetogen solo wordt het nummer ongrijpbaar, maar tegelijkertijd ook bijzonder. De band sluit weer af met het milde Together Alone, waar vooral de heerlijke baspartij niet overdreven opvalt, maar wel een fijne ondersteuning vormt voor de dromerige melodie.
De missie die de heren met deze ep hadden is geslaagd. Een band die een sterke ep neerzet waarvan een recensent alleen als kritiekpunt geeft dat de speelduur te kort is, doet iets goed. Ik kijk uit naar een volledig album.
Ruard Veltmaat