Gildenlöw, Kristoffer

Let Me Be A Ghost

Info
Uitgekomen in: 2021
Land van herkomst:  Zweden/Nederland
Label:  New Joke Music
Website: https://www.kristoffergildenlow.com/
Tracklist
Let Me Be A Ghost pt. I (3:39)
The Wind (4:46)
Blame It All On Me (4:57)
Falling, Floating, Sinking (5:02)
Fleeting Thought (4:27)
Fade Away (5:31)
Don’t (2:55)
Lean On Me (5:09)
Let Me Be A Ghost pt. II (3:43)
Still Enough (5:16)
Where I Ought To Be (5:13)
Let Me Be A Ghost pt. III (3:31)
Look At Me Now (4:02)
Kristoffer Gildenlöw: zang en diverse instrumenten
Met medewerking van
Joris Lindner: drums, Hammond orgel
Dirk Bruinenberg: drums
Erna auf der Haar: zang
Ronja Gildenlöw: zang
Marcel Singor: gitaar
Let Me Be A Ghost (2021)
Homebound (2020)
The Rain (2016)
Rust (2012)

Muziek is iets wonderlijks, een balsem voor de ziel. Muziek is ook iets beangstigends, het heeft menig mens doen breken…

Kristoffer Gildenlöw lijkt als geen ander te weten dat muziek een oerkracht is en dat deze kracht schittert als ze spaarzaam wordt gebruikt. “Let Me Be A Ghost” is een emotionele achtbaan, waarbij kosten nog moeite zijn bespaard om met het minimale een maximaal resultaat te behalen.

Ik wil daarmee niet zeggen dat “Let Me Be A Ghost” een minimale plaat is, wel dat het vijfde soloalbum van de Nederlandse Zweed een krachtige stoot weet te leveren voor de authenticiteit en tederheid die duidelijk en doordacht doorschemeren gedurende dertien nummers. Het is een album dat klein en introspectief aanvoelt, teder en warm zelfs, maar ook duister en fragiel. Misschien zelfs gebroken.

Het titelnummer loopt als een rode draad door de plaat, een broedend nummer dat met zijn elektronische en bij vlagen akoestische soundscapes dromerig en melancholisch aandoet. Kristoffer zingt hier ingetogen en lamgeslagen dat de wereld hem weinig meer kan boeien, dat hij maar beter een schim kan zijn en kan verdwijnen. Als depressie een lied was, zou het zo klinken. Op een dergelijke manier dwaalt het album zo langs de donkere steegjes van de menselijke psyche.

Duidelijk is dat “Let Me Be A Ghost” geen vrolijk album is. Met dertien nummers aan kommer en kwel kan ik me voorstellen dat menig luisteraar dit album liever links laat liggen, de angst voor eentonigheid ligt namelijk op de loer. Toch wil ik iedereen aansporen om het album een kans te geven, want het is een pareltje. Hoewel de nummers elk op een eigen manier druilerig en donker zijn, is het album rijk en gevarieerd. Van het elektronische titelnummer loopt het album over in een dromerig, fris en folky duet en in het Leonard Cohen achtige Blame It All On Me. En dan heb ik het nog niet eens gehad over de doeltreffende solo van Kayak-collega Marcel Singor op Fleeting Thought.

Verwacht hier echter geen technisch hoogstaande prog, maar zeer aangename softrock met invloeden van singer-songwriters als Bob Dylan en zoals eerder genoemd Leonard Cohen en acts als Pink Floyd, David Gilmour, Roger Waters en Anathema. Hoewel het album duidelijk van de hand van Gildenlöw komt, voelt het wat rauwer en bruiner aan dan zijn voorgangers.

Ondanks de zware thematiek lijkt het album wel een hart onder de riem te zijn voor ieder die gehoord wil worden. Op elk nummer schemert er wel iets van hoop of stoutmoedigheid door, maar dat maakt de muziek misschien juist zo wrang. Effectief en prachtig… Maar ook hartverscheurend. In dat opzicht is “Let Me Be A Ghost” wel een heerlijk album voor nu de dagen weer korter worden.

Mijn tip? Schenk een glas goede whisky in, steek wat kaarsen aan, plof neer op de bank en laat Kristoffer op een aangenaam volume zijn hart luchten door je geluidsinstallatie. Knap mens die het dan nog droog houdt.




Send this to a friend