KwoonAlbum

Kwoon is een band uit de Franse hoofdstad Parijs met als spil zanger/gitarist Sandy Lavallart. Het is voor mij de eerste kennismaking met de band. Het vorige album “When The Flowers Were Singing” stamt uit 2009. Het is een zeer prettige kennismaking, moet ik zeggen. Kwoon combineert op een aangename en overtuigende wijze postrock met symfonische rock en neo-klassiek. Denk aan invloeden als Sigur Ros, Pink Floyd, Mono en Radiohead. Dit alles resulteert in een fraaie muzikale reis waar de melancholie vanaf druipt. Want het mag dan een zonnige lentedag zijn dat ik deze recensie schrijf, “Odyssey” is eerder een herfstplaat.

Sowieso een album om via je hoofdtelefoon in alle rust tot je te laten komen. En je te laten onderdompelen in de fraaie melodieën en sfeerbeelden die “Odyssey” herbergt. Het is met name een reis die je als geheel onderneemt. Vaak begint de muziek wat klein, waarna bombastische erupties volgen om weer klein te eindigen. Het album bestaat uit een aantal echte liedjes die afgewisseld worden met nummers waar met name meditatieve soundscapes centraal staan. Het zijn vooral de liedjes die indruk op mij maken.

Het album begint met het instrumentale Leviathan. Dit is de opmaat voor het fraaie en dromerige King of Sea. White Angels is het volgende nummer en dat doet wat denken aan Radiohead, vooral qua sfeer ook. Life is een melancholisch liedje met lichte folkinvloeden. Heel mooi gedaan. Dit alles wordt afgewisseld met de uitgestrekte en bij tijd en wijle meditatieve klanken van Blackstar en Last Paradise.

Het weemoedige Jayne is een van de hoogtepunten van dit album. Een heerlijk melancholiek nummer. Youth is ook in die lijn, fijne wegzwijmelmuziek. Ook Fisherman is een goede track. Nestadio is het langste nummer op dit album met ruim negen minuten. Dit is met name wegdroommuziek. Ik vind het zeker mooi, maar ook omdat het slotstuk Keep On Dreaming een van de mindere songs op dit album is, mist “Odyssey” een echte finale waarmee dit fijne album nog meer boven het maaiveld zou worden uitgetild.

Kortom, Kwoon heeft een mooi album gemaakt waar ik met veel plezier naar luister. Zeker als je in een wat melancholieke stemming bent en je weg wil laten voeren op de mooie melodieën, is dit een aanrader.