La VenturaAlbum

Het is ruim negen jaar geleden dat wij over de Nederlandse band La-Ventura schreven. In 2007 verscheen het debuutalbum “A New Beginning”, wat een mooie beoordeling  van ons kreeg. In 2013 is de tweede cd van de band verschenen met de naam “White Crow”, maar die heeft de weg naar onze burelen blijkbaar nooit gevonden. Ook enkele ep’s hebben konden de weg naar onze brievenbus niet kunnen vinden, tot aan dit moment, wanneer deze ep met de gewichtige titel “2.0” toch eindelijk in de cd speler van Progwereld belandt.

Waarom Progwereld nooit is benaderd door de band is mij een raadsel, aangezien dit toch echt geschikt is voor onze doelgroep. Qua bezetting is er feitelijk niet heel veel veranderd, behalve dat drummer Erwin Polderman plaats gemaakt  heeft voor Stef Simons en toetsenist Marco van Boven onderweg ergens is  zoekgeraakt en vervangen door gastmuzikant Ruurd Woltring, onder andere bekend van Epica.

Vooral pakkende songs brengt dit kwartet ons met deze “extended play”. De omschrijving van de muziek is niet veel veranderd ten opzichte van het debuutalbum, er is nog steeds een mix tussen Within Temptation, Delain, Autumn, Lacuna Coil en nog meer van het type gothic en female fronted metal. Dus… Alles van het zelfde? Ja en nee. Verwacht geen hoogstaand complexe songs, maar pakkende liedjes waarin vooral de refreinen goed en vaktechnisch gekozen zijn. De gitaren en bijbehorende riffs komen vooral wat lompig en zompig over, maar op één of andere manier vallen de tracks mij persoonlijk aan de goede kant van het mes.  Carry On is een melodieus nummer waarin vooral de zang van zangeres Carla Huizen een absolute meerwaarde heeft. Een minpuntje van het tweede nummer As I Lay Dying is de fade-in en fade-out van het nummer die verder gelukkig niet voorkomt op de ep.  De productie van de ep is overduidelijk opgenomen in eigen beheer en in die conclusie ligt gelijk ook het verwijt. Het klinkt allemaal net niet helder en dynamisch genoeg. Dat is een punt van kritiek die een eventueel succes in de toekomst in de weg staat.

Waar voormalig collega Joost Boley in de recensie van “A New Beginning” nog een paar kleine kritiekpuntjes ten opzichte van zangeres Carla Huizen had, mogen die inmiddels volledig overboord gegooid worden. De zang van Huizen is vooral de meerwaarde van de muziek van La-Ventura. Ze klinkt helder, stemvast en haar zanglijnen zijn prima gekozen. Zoals gebruikelijk in het genre is de zang vaak meervoudig opgenomen, maar het is wel op een smakelijke manier toegepast. We luisteren graag naar meer materiaal van de band en als we het goed begrepen hebben verschijnt er in dit jaar nog een langspeler. Als hierop een goede productie en mastering op wordt toegepast hopen we dat we dit keer niet worden overgeslagen bij de verdeling van de promo’s.

Ruard Veltmaat