“Al duizenden jaren
Leven we in Kali Yuga
Het duistere tijdperk
Het tijdperk van verwarring
Het tijdperk van hypocrisie
Het tijdperk van onredelijkheid
Het tijdperk van haat
Het tijdperk van twist
Het tijdperk van tweedracht
Het tijdperk van geweld
Het tijdperk van bedrog
Het tijdperk van vernietiging
Wij zijn verdwaald
Verdwaald in Kali Yuga
Ben jij een volhouder?
Ben jij een veranderaar?”
Bovenstaande tekst is een vertaling van de tekst op pagina 2 uit het cd-boekje van “Lost In Kali Yuga”, het eerste soloalbum van Nexus-voorman en toetsenist Lalo Huber. Ik had het genoegen om eind 2008 een gesprek met deze vriendelijke Argentijn te voeren, de man die al jaren tot mijn favoriete toetsenisten behoort. In het interview, dat je op deze website terug kan lezen, kreeg ik al een indruk van de interesses en intelligentie van deze man. In de mailwisselingen die we later voerden ging hij daar wat verder op in. Huber is buitengewoon geïnteresseerd in de innerlijke mens en de mensheid. De albums die hij met Nexus maakte (zie discografie) gaven daar qua concept al vaak blijk van. Met zijn eerste soloalbum pakt hij dit thema wat verder en dieper aan.
Kali Yuga betekent letterlijk ’tijdperk van de demon Kali’ en staat voor het duistere tijdperk waarin wij volgens het Hindoeïsme nu leven. Naast Kali Yuga kent deze geloofsovertuiging nog drie tijdperken, Dwapara Yuga, Treta Yuga en Stya Yuga. Huber heeft dit thema aangegrepen en omgezet in een bijna tachtig minuten durend en overwegend instrumentaal album. Ik vind dat hij daar bijzonder goed in is geslaagd. In Nexus kennen we hem uitsluitend als bespeler van synthesizers (waaronder Moog) en het Hammond orgel. Zijn stijl en toetsengeluid zijn zeer herkenbaar en in mijn ogen (oren) ook niet te verwarren met dat van andere toetsenisten. Dat je van zijn typische geluid moet houden is duidelijk, dat is natuurlijk een kwestie van smaak. Op dit album speelt hij alle instrumenten zelf met uitzondering van drums. En dat doet hij niet onverdienstelijk.
Het openingsnummer All Computers Die kent invloeden van moderne elektronische muziek vanwege het (voor Huber vrij opvallende) gebruik van een sequenser. Op het afsluitende Back To Dust komt deze sequenser overigens weer terug, waarmee wat dat betreft de cirkel rond is.
Op Universal Legion is het de vlotte en bijtijds wervelende Hammond orgel wat de volle zes minuten zegeviert. Dit vrolijke nummer met dubbel gelaagd toetsenwerk luistert zeer prettig weg. Uit een geheel ander vaatje tapt Huber op To Play And Die, waarop hij ook de vocalen voor zijn rekening neemt. Wanneer je bekend bent met de muzikale projecten van Huber zal het even wennen zijn aan zijn vrij vlakke en monotone stemgeluid. Zijn (Engelstalige) vocalen worden afgewisseld met mysterieus toetsenspel waarin vooral de lang aangehouden soms fluitende tonen opvallen.
Centraal op het album staat het uit vier delen bestaande titelstuk Lost In Kali Yuga. Dit epos is vrijwel volledig instrumentaal en kent een totale speelduur van bijna 40 minuten. Ik adviseer je de vier delen achter elkaar te beluisteren want ze nemen je mee langs een adembenemende en afwisselende reis door de muzikale wereld van deze Argentijnse toetsenvirtuoos. Je hoort vooral de dubbel gelaagde toetsen, het handelsmerk van Huber, begeleid door het solide drumwerk van Luis Nakamura, de vriend waar Huber al zijn ganse muzikale leven mee samenwerkt. Wanneer je goed luistert hoor je vaak twee verschillende melodielijnen die toch altijd weer bij elkaar uitkomen. Vlotte en meer gedragen stukken wisselen elkaar gedurende de vier delen op een prettige manier af waardoor verveling geen kans heeft om toe te slaan. Vooral The Hecatomb (Lost In Kali Yuga Part IV) is een eldorado voor de Hammond-liefhebbers en hen die muziek van Emerson, Lake & Palmer in hun kast hebben staan.
Het afwisselende Last Trip In Buenos Aires valt nog op door een los en speels ritme en afwisselend toetsenspel. Het Zuid-Amerikaanse tintje wordt er met bandoneon ingebracht. Het is jammer dat dit nummer net als zijn voorganger tussen de Lost In Kali Yuga delen zijn gezet.
Ben je bekend met het werk van Nexus en houd je van muziek met een authentiek geluid, maar ook van invloeden van moderne (elektronische) muziek, dan is “Lost In Kali Yuga” zeker aan jou besteed. Ken je de muziek van deze groep niet, dan ligt daar vast een schone ontdekkingstocht voor je in het verschiet.
De laatste woorden zijn voor Huber zelf, eveneens afkomstig uit het cd-boekje. Ik denk dat hij met deze woorden niets teveel zegt.
“We zijn verdwaald in Kali Yuga
We bouwen ingewikkelde theorieën en we raken verward
Maar de wet van het leven is net als de blauwe lucht
Je ontvangt wat je geeft”
Hans Ravensbergen