In 2007 verscheen het tot nu toe laatste album van Lars Hollmer, “Viandra”, een wat melancholisch donker album. Een jaar later overleed Lars Hollmer aan de gevolgen van longkanker, wat dus “Viandra” tot zijn muzikale einde heeft gemaakt.
Maar zo had Lars Hollmer het niet gepland. In de laatste maanden voor zijn diagnose was hij beginnen te werken aan een nieuw album, een album dat in compleet contrast met “Viandra” weer vol zou staan met gekke ideeën en liedjes. Hiervoor was hij zelf in zijn archief gekropen en had vele uren aan onafgewerkt materiaal, demo’s en onuitgegeven nummers gaande van 1980 tot 2008 verzameld die tot basis van “With Floury Hands” zouden moeten dienen. Helaas zorgde zijn ziekte en daaropvolgend overlijden ervoor dat dit album niet verder is gekomen dan die fase.
Tot eind 2009 Gabriel Strand Hollmer (zoon van) de moed vond om door zijn vaders materiaal verzameld voor dit album te kijken met de bedoeling van hier eventueel een album te maken, zoals zijn vader het gewild had. Vanzelfsprekend is deze versie van “With Floury Hands” niet degene die Lars Hollmer in zijn hoofd had,maar hoe die zou zijn, zullen we helaas nooit weten. Wat dit wel is, is een verzameling van boeiende, soms gekke maar ook erg mooie liedjes. Zoals de muziek van Lars Hollmer, solo of in groep met Samla Mammas Manna, ook was voorheen.
Dat alles maakt dit natuurlijk best moeilijk om te beoordelen. Natuurlijk klinkt dit niet als een afgewerkt album en lijkt dit eerder een opeenstapeling van losse ideeën. Want het is gewoon ook niet meer of niet minder dan dat. En in die hoedanigheid vind ik dit een zeer geslaagde cd geworden. Het is duidelijk dat Lars Hollmer nog een heleboel interessante muziekstukjes in zijn archief had liggen die vaak niet moeten onderdoen voor zijn eerdere albums. De beschrijving die ik eerder gaf (en die ik geleend heb van Gabriel Strand Hollmer zelf) ‘soms gekke, soms frivole maar erg mooie liedjes’ is eigenlijk absoluut perfect om dit album te beschrijven, want dat is effectief wat je hier hoort.
De selectie die de zoon van Lars Hollmer heeft gemaakt is erg divers en verscheiden. Zo krijgen we echt compleet gekke dingen (zoals Crazy Stuff of Antilobo), een Duits gezongen lied (Tyskromans), een nummer op ukelele (Ukuleles uiteraard) maar ook enkele volwaardige nummers. Erg leuk is ook de toevoeging van het nummer Talrika, want dit is een lied dat Lars Hollmer voor Miriodor heeft geschreven en dat in die hoedanigheid dan ook verscheen op hun album, “Parade”. Hier vinden we het origineel terug, door Lars Hollmer zelf ingespeeld.
Als extraatje bij dit album krijgen we nog een dvd die gevuld is met twee redelijk korte optredens die Lars Hollmer gaf in 2005. Dit zou gaan om de enige professioneel opgenomen video van een optreden van Lars Hollmer en is dus best uniek te noemen. We krijgen twee optredens waarvan Live: Gouveia Art Rock Festival 2005 het langste en het interessantste is. Dit optreden begint met Lars Hollmer solo die een geweldig geluid en sfeer creëert in zijn eentje. Na zes nummers wordt Lars Hollmer vervoegd door goede vriend Michel Berckmans (bekend van Univers Zero) op de fagot. Op het einde zien we zelfs Miriodor erbij komen om samen het eerder genoemde Talrika te spelen. Een geweldig optreden!
Dit alles maakt van deze “With Floury Hands” een meer dan boeiend album. Wat mij betreft is de opzet van Gabriel Strand Hollmer meer dan geslaagd en heeft hij met dit album de muzikale nagedachtenis aan zijn vader alle eer aangedaan. Er is een ding dat me wel nog dwarszit: er is sprake van vele uren aan materiaal. De kwaliteit van dit album is zodanig goed dat ik echt hoop dat dit niet het einde is van dit onuitgegeven materiaal.
Peter Van Haerenborgh
Bestel deze cd rechtstreeks bij Discorder.