Larval is een uit Detroit, Michigan afkomstig experimenteel ensemble onder bezielende leiding van multi-instrumentalist Bill Brovold. Na wat muzikale rondzwervingen richt hij samen met gitarist Erik Gustafson in 1995 Larval op. Aanvankelijk kent deze band een redelijk stabiele bezetting, maar al snel verwordt Larval tot een voortdurend van samenstelling wisselend collectief van muzikanten uit Detroit en omgeving. Pas bij het vierde album, “Obedience” uit 2003, maak ik voor het eerst kennis met Brovolds muzikale geesteskind. Op de door Cuneiform Records uitgebrachte plaat brengt hij een even gewaagd als bekoorlijk mengsel van avant-gardistische progressieve rock met postrock ten gehore.
Kort na het verschijnen van deze buitengewoon fraaie plaat, start Brovold met de opnamen van een nieuw album. Deze worden evenwel veelvuldig onderbroken vanwege hevige gezondheidsproblemen van de componist. Binnen één jaar tijd overleeft Brovold liefst vijf hartinfarcten en het mag dan ook geen verrassing zijn dat deze levensbedreigende ervaringen hun uitwerking op zijn werk niet zullen missen. Na zijn hospitalisaties vervolgt hij zijn werk aan het nieuwe album, dat uiteindelijk, tezamen met de liveplaat “Alive Why?”, onder de (toepasselijke) titel “Surviving Death” verschijnt.
Gezien de turbulente ontstaansgeschiedenis mag het niet verwonderlijk zijn dat de vijfde langspeler ietwat donkerder klinkt dan we van Brovold en consorten gewoon zijn. Toch kan ik dit allesbehalve een somber of neerslachtig werk noemen. Op dit album laveert Larval immers muzikaal en tekstueel steevast heen en weer tussen terneergeslagen en opgewekte stukken, zodat deze schijf zijn eigen opvattingen en overpeinzingen tijdens zijn talrijke ziekenhuisopnamen meer dan uitstekend weet over te brengen.
Op “Surviving Death” brengt Brovolds ensemble andermaal zijn eigenzinnige, ongekende mengeling van avant-garde, jazz, progressieve rock en postrock ten gehore. Deze melange is wellicht moeilijk voor te stellen, maar het klinkt mij als een soort samenvoeging van Godspeed You! Black Emperor, King Crimson en Univers Zero in de oren. In vergelijking met de rest van het oeuvre kent “Surviving Death” een grotere verscheidenheid tussen en binnen de muziekstukken onderling. Bovendien is ook de diversiteit in het gebruikte instrumentarium groter dan ooit. Verder ligt het accent dit keer wat meer op het gebruik van saxofoon(s) en toetsen. Door dit alles kan ik zonder enige aarzeling stellen dat dit Larvals meest veelzijdige plaat tot op heden is.
De muziek op “Surviving Death” is intens en meedogenloos en dat geldt eigenlijk nog meer voor het livealbum “Alive Why?”. Dit extraatje bevat opnamen van concerten in Cleveland (1999 en 2001), Ann Arbor (2002) en Ferndale (2006), zodat deze bonusdisc eenvoudig gezien kan worden als een soort naslagwerk van Larvals optredens door de jaren heen. Omdat Larval geen stabiele bezetting kent en de opnamen tussen 1999 en 2006 gemaakt zijn, is de lijst met (gast)muzikanten op deze plaat tamelijk omvangrijk.
Vreemd genoeg heeft dit vrijwel geen enkel nadelig effect op het livegevoel van de plaat. Met klaarblijkelijk veel genoegen doorlopen de verschillende samenstellingen immers het repertoire van Larval. Deze uitmuntende, zeer energieke liveplaat toont onmiskenbaar aan dat de muziek van het collectief uit Detroit en omstreken ook op de planken uitstekend tot zijn recht kan komen. Sterker nog… de band klinkt hier beslist agressiever en onstuimiger dan in de studio.
Maar goed… ook zonder deze aangename bonus is “Surviving Death” een waar auditatief genoegen voor de liefhebbers van avant-gardistische progressieve rock, die naar iets nieuws snakken dat toch redelijk vertrouwd in de oren klinkt. Ofschoon ik enorm te spreken ben over het nieuwe album, ben ik evenwel van mening dat deze (nog) niet kan wedijveren met het magistrale “Obedience”. Dat neemt trouwens absoluut niet weg dat “Surviving Death” geregeld in mijn cd-laatje ligt…
Frans Schmidt